آنها كسانى هستند كه خداوند، ايشان را از رحمت خود، دور ساخته است؛ و هر كس را خدا از رحمتش دور سازد، هرگز ياورى براى او نخواهى يافت. (52)

آيا آنها [يهود] سهمى در حكومت دارند كه بخواهند چنين داورى كنند)؟! در حالى كه اگر چنين بود كمترين حقى را به مردم نمى‌دادند. (53)

يا اين‌كه نسبت به مردم [پيامبر و خاندانش‌]، بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشيده، حسد مى‌ورزند؟! ما به خاندان ابراهيم، كه يهود از آنها هستند نيز، كتاب و حكمت داديم؛ و حكومت عظيمى در اختيار آنها [پيامبران بنى‌اسرائيل‌] قرار داديم. (54)

ولى جمعى از آنها به آن ايمان آوردند؛ و جمعى راه مردم را بر آن بستند. و شعله سوزان آتش دوزخ، براى آنها كافى است! (55)

كسانى كه به آيات ما كافر شدند، بزودى آنها را در آتشى وارد مى‌كنيم كه هر گاه پوستهاى تن آنها در آن بسوزد، پوستهاى ديگرى به جاى آن براى آنها قرار مى‌دهيم، تا كيفر الهى را بچشند. خداوند، توانا و حكيم است و روى حساب، كيفر مى‌دهد). (56)

و كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، بزودى آنها را در باغهاى بهشتى وارد مى‌كنيم كه نهرها از پاى درختانش جارى است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و در آنجا همسرانى پاكيزه براى آنها خواهد بود؛ و آنان را در سايه‌اى گسترده و فرح‌بخش وارد مى‌كنيم. (57)

خداوند به شما فرمان مى‌دهد كه امانتها را به صاحبانش بدهيد؛ و هنگامى كه ميان مردم داورى مى‌كنيد، به عدالت داورى كنيد. خداوند، اندرزهاى خوبى به شما مى‌دهد. خداوند، شنوا و بيناست. (58)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اطاعت كنيد خدا را! و اطاعت كنيد پيامبر خدا و پيشوايان معصوم خود را. و هر گاه در امرى نزاع داشتيد، آن را به خداو پيامبر باز گردانيد و از آنها داورى بطلبيد اگر به خدا و روز رستاخيز ايمان داريد. اين كار براى شما بهتر، و عاقبت و پايانش نيكوتر است. (59)