و همان كسانى كه اموال خود را براى نشان دادن به مردم و رياكارى انفاق مى‌كنند، و ايمان به خدا و روز بازپسين ندارند؛ چرا كه شيطان، رفيق و همنشين آنهاست؛ و كسى كه شيطان همنشين او باشد، بد همنشينى انتخاب كرده است. (38)

چه زيانى داشت اگر آنها به خدا و روز بازپسين ايمان مى‌آوردند، و از آنچه خدا به آنان روزى داده، در راه او انفاق مى‌كردند؟! و خداوند از اعمال و نيّات آنها آگاه است. (39)

خداوند حتّى به اندازه سنگينى ذرّه‌اى ستم نمى كند؛ و اگر كار نيكى باشد، آن را دو چندان و بيشتر مى‌سازد؛ و از نزد خود، پاداش عظيمى به آنها مى‌دهد. (40)

حال آنها چگونه است هنگامى كه از هر امّتى، شاهد و گواهى بر اعمالشان مى‌آوريم، و تو را نيز بر آنان گواه خواهيم آورد؟! (41)

در آن روز، آنها كه كافر شدند و با پيامبر به مخالفت برخاستند، آرزو مى‌كنند خاك بودند، و با زمين يكسان مى‌شدند. و در آن روز، نمى‌توانند سخنى را از خدا پنهان كنند. (42)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! در حال مستى به نماز و جماعت در مسجد نزديك نشويد، تا بدانيد چه مى‌گوييد؛ و همچنين در حالى كه جُنُب هستيد- مگر در حال عبور از مسجد- تا غسل كنيد. و اگر بيماريد، يا مسافر، و يا يكى از شما از محل پستى آمده و قضاى حاجت كرده)، و يا با زنان آميزش جنسى داشته‌ايد، و در اين حال، آب براى وضو يا غسل نيافتيد، بر زمين پاكى تيمّم كنيد؛ به اين طريق كه صورتها و دستهايتان را با آن مسح نماييد. خداوند، بخشنده و آمرزنده است. (43)

آيا نديدى كسانى را كه بهره‌اى از كتاب آسمانى به آنها داده شده است، به جاى اين‌كه از آن، براى هدايت خود و ديگران استفاده كنند، براى خويش گمراهى مى‌خرند، و مى‌خواهند شما نيز گمراه شويد؟! (44))