و زنان شوهردار بر شما حرام است؛ مگر آنها را كه در جنگ با كفار اسير كرده و مالك شده‌ايد؛ زيرا اسارت آنها در حكم طلاق است؛ اينها احكامى است كه خداوند بر شما مقرّر داشته است. امّا زنان ديگر غير از اينها كه گفته شد)، براى شما حلال است كه با اموال خود، آنان را اختيار كنيد؛ در حالى كه پاكدامن باشيد و از زنا، خوددارى نماييد. و زنانى را كه متعه [ازدواج موقت‌] مى‌كنيد، واجب است مهر آنها را بپردازيد. و گناهى بر شما نيست در آنچه بعد از تعيين مهر، با يكديگر توافق كرده‌ايد. بعداً مى‌توانيد با توافق، آن را كم يا زياد كنيد. خداوند، دانا و حكيم است. (24)

و هر كس كه توانايى ازدواج با زنان آزاد پاكدامن با ايمان را ندارد، مى‌تواند با زنان پاكدامن از بردگان با ايمانى كه در اختيار داريد ازدواج كند- خدا به ايمان شما آگاه‌تر است؛ و همگى اعضاى يك پيكريد- آنها را با اجازه صاحبان آنان تزويج نماييد، و مهرشان را به طور شايسته به خودشان بدهيد؛ در حالى كه پاكدامن باشند، يعنى نه مرتكب زنا شوند، ونه دوست پنهانى بگيرند. و در صورتى كه «محصنه» باشند و كسى آنها را مجبور به زنا نكرده باشد و مرتكب عمل منافى عفّت شوند، نصف مجازات زنان آزاد پاكدامن را خواهند داشت. اين اجازه ازدواج با كنيزان براى كسانى از شماست كه بترسند از نظر غريزه جنسى به زحمت بيفتند؛ و با اين حال نيز خوددارى از ازدواج با آنان براى شما بهتر است. و خداوند، آمرزنده و مهربان است. (25)

خداوند مى‌خواهد با اين دستورها راههاى سعادت را براى شما آشكار سازد، و به سنّتهاى صحيح پيشينيان رهبرى كند و توبه شما را بپذيرد. و خداوند دانا و حكيم است. (26)