هرگز به حقيقتِ نيكوكارى نمى‌رسيد مگر اين‌كه از آنچه دوست مى‌داريد، در راه خدا انفاق كنيد؛ و آنچه انفاق مى‌كنيد، خداوند از آن آگاه است. (92)

همه خوردنى‌ها بر بنى‌اسرائيل حلال بود، جز آنچه اسرائيل [يعقوب‌]، پيش از نزول تورات، بر خود تحريم كرده بود؛ بگو: «اگر راست مى‌گوييد تورات را بياوريد و بخوانيد تا معلوم شود اين نسبتهايى كه به پيامبران پيشين مى‌دهيد، حتى در تورات تحريف شده شما نيست.)» (93)

بنابراين، آنها كه بعد از اين علم و آگاهى بر خدا دروغ مى‌بندند، ستمكارند. (94)

بگو: «خدا راست گفته و اينها در آيين پاك ابراهيم نبوده است. بنابراين، از آيين ابراهيم پيروى كنيد، كه به حق گرايش داشت، و از مشركان نبود.» (95)

نخستين خانه‌اى كه براى مردم و نيايش خداوند بنا نهاده شد، همان است كه در سرزمين مكّه است؛ كه پربركت، و مايه هدايت جهانيان است. (96)

در آن، نشانه‌هاى روشن، از جمله مقام ابراهيم است؛ و هر كس داخل آن حرم شود، در امان خواهد بود؛ و براى خدا بر مردم واجب است كه آهنگ خانه او كنند، آنها كه توانايى رفتن به سوى آن دارند. و هر كس كفر ورزد و حجّ را ترك كند، به خود زيان رسانده)، و خداوند از همه جهانيان، بى نياز است. (97)

بگو: «اى اهل كتاب! چرا به آيات خدا كفر مى‌ورزيد؟! و در حالى كه خدا بر اعمالى كه انجام مى‌دهيد، گواه است». (98)

بگو: «اى اهل كتاب! چرا افرادى را كه ايمان آورده‌اند، از راه خدا باز مى‌داريد، و مى‌خواهيد اين راه را منحرف كنيد؟! در حالى كه شما به درستى اين راه گواه هستيد؛ و خداوند از آنچه انجام مى‌دهيد، غافل نيست.» (99)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر از گروهى از اهل كتاب، كه كارشان نفاق‌افكنى است اطاعت كنيد، شما را پس از ايمان، به كفر باز مى‌گردانند. (100)