در ميان آنها [يهود] كسانى هستند كه به هنگام تحريف كتاب خدا، زبان خود را چنان مى‌گردانند كه گمان كنيد آن چيزى را كه مى‌خوانند، از كتاب خدا است؛ در حالى كه از كتاب خدا نيست. و با صراحت مى‌گويند: «آن از سوى خداست.» با اين‌كه از سوى خدا نيست، و بر خدا دروغ مى‌بندند در حالى كه مى‌دانند. (78)

براى هيچ بشرى سزاوار نيست كه خداوند، كتاب آسمانى و حكم و نبوّت به او دهد سپس او به مردم بگويد: «غير از خدا، مرا پرستش كنيد» بلكه سزاوار مقام او، اين است كه بگويد: اى مردم به سبب تعليم دادن كتاب خدا و فرا گرفتن آن، خداپرست باشيد. (79)

و به شما دستور نمى‌دهد كه فرشتگان و پيامبران را، به عنوان پروردگار انتخاب كنيد. آيا شما را، پس از آن‌كه مسلمان شديد، به كفر فرمان مى‌دهد؟! (80)

و به خاطر بياوريد هنگامى را كه خداوند، از پيامبران و پيروان آنها)، پيمان مؤكّد گرفت، كه هر گاه كتاب و دانش به شما دادم، سپس پيامبرى به سوى شما آمد كه با نشانه هايى كه نزد شماست، هماهنگ بود، به او ايمان بياوريد و او را يارى كنيد. و فرمود: «آيا پديرفتند؟ و بر آن، با من پيمان مؤكّد بستيد؟» گفتند: « (آرى پذيرفتيم.» خداوند به آنها فرمود: «پس گواه باشيد! و من نيز با شما از گواهانم.» (81)

و كسى كه بعد از اين پيمان محكم)، روى گرداند، فاسق است. (82)

آيا آنها آيينى غير از آيين خدا مى‌طلبند؟! آيين او همين اسلام است؛ و تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند، از روى اختيار يا از روى اجبار، در برابرِ فرمانِ او تسليمند؛ و به سوى او بازگردانده مى‌شوند. (83)