و سوگند به روح آدمى و آن كس كه آن را آفريده و موزون ساخته، (7)
سپس فجور و تقوايش [شر و خيرش] را به او الهام كرده است، (8)
كه هر كس نفس خود را پاك و تزكيه كرده، رستگار شده؛ (9)
و آن كه نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است!
(10)
قوم «ثمود» بر اثر طغيانشان، پيامبر خود را تكذيب كردند، (11)
آنگاه كه شقىترين آنها به پاخاست؛ (12)
و پيامبر خدا صالح به آنان گفت: «ناقه و معجزه خداوند را با آبشخورش واگذاريد
و مزاحم آن نشويد).» (13)
ولى آنها او را تكذيب و ناقه را پى كردند و به هلاكت رساندند)؛ از اين رو
پروردگارشان آنها و سرزمينشان را بخاطر گناهشان درهم كوبيد و با خاك يكسان كرد.
(14)
و او هرگز از فرجام مجازات ستمگران، باك ندارد. (15)
سوره ليل 92
بهنام خداوند بخشنده مهربان (0)
سوگند به شب در آن هنگام كه جهان را بپوشاند، (1)
و سوگند به روز هنگامى كه جلوهگر شود، (2)
و سوگند به آن كس كه جنس مذكّر و مونث را آفريد، (3)
كه سعى و تلاش شما گوناگون است: (4)
امّا آن كس كه در راه خدا انفاق كند و پرهيزگارى پيش گيرد، (5)
و جزاى نيك الهى را تصديق كند، (6)
ما او را در مسير آسانى قرار مىدهيم. (7)
امّا كسى كه بخل ورزد و از اين راه بىنيازى طلبد، (8)
و پاداش نيك را انكار كند، (9)
او را در مسير دشوارى قرار مىدهيم؛ (10)
و در آن هنگام كه در جهنم سقوط مىكند، اموالش به حال او سودى نخواهد داشت.
(11)
به يقين هدايت كردن بر ماست، (12)
و آخرت و دنيا نيز تنها از آن ماست، (13)
و من شما را از آتشى كه زبانه مىكشد بيم مىدهم، (14)