سوره تكوير 81
بهنام خداوند بخشنده مهربان (0)
در آن هنگام كه خورشيد درهم پيچيده شود، (1)
و ستارگان بىفروغ شوند، (2)
و كوهها به حركت درآيند، (3)
و با ارزشترين اموال به دست فراموشى سپرده شود، (4)
و در آن هنگام كه وحوش جمع شوند، (5)
و درياها برافروخته شوند، (6)
و هر كس با همسان خود قرين گردد، (7)
و آن هنگام كه از دختران زنده به گور شده سؤال شود: (8)
به كدامين گناه كشته شدند؟! (9)
و آن هنگام كه نامههاى اعمال گشوده شود، (10)
و پرده از روى اسرار آسمان برگيرند، (11)
و در آن هنگام كه دوزخ شعلهور گردد، (12)
و بهشت نزديك شود، (13)
آرى در آن هنگام هر كس مىداند چه چيزى را مهيا ساخته است. (14)
سوگند به ستارگانى كه باز مىگردند، (15)
حركت مىكنند و از ديدهها پنهان مىشوند، (16)
و سوگند به شب، هنگامى كه پشت كند و به آخر رسد، (17)
و به صبح، هنگامى كه بدمد، (18)
كه اين قرآن كلام فرستاده بزرگوارى است [جبرئيل امين] (19)
كه صاحب قدرت است و نزد خداوند صاحب عرش، مقام والايى دارد! (20)
در آنجا فرمانروا و امين است! (21)
و همنشين شما [پيامبر] ديوانه نيست. (22)
به يقين او جبرئيل را در افق روشن ديده است. (23)
و او نسبت به آنچه از طريق وحى دريافت داشته بخل ندارد. (24)
اين قرآن گفته شيطان رانده شده از درگاه خدا نيست! (25)
پس به كجا مىرويد؟! (26)
اين قرآن چيزى جز تذكّرى براى جهانيان نيست، (27)
براى كسى از شما كه بخواهد راه مستقيم در پيش گيرد! (28)
و شما اراده نمىكنيد مگر اينكه خداوندى كه پروردگار جهانيان است، اراده كند! (29)