اين همان سرگذشت واقعى عيسى است. (و ادعاهايى همچون الوهّيت او، يا فرزند خدا بودنش، بى‌اساس‌است.) و هيچ معبودى، جز خداوند يگانه نيست؛ و به يقين، تنها خداوند تواناو حكيم است. (62)

اگر با اين همه شواهد روشن، باز هم از پذيرش حق روى گردانند، بدان كه طالب حق نيستند؛ و خداوند از اعمال مفسدان، آگاه است (63)

بگو: «اى اهل كتاب! بياييد به سوى سخنى كه‌ميان ما و شما يكسان است؛ كه جز خداوند يگانه را نپرستيم و چيزى را همتاى او قرار ندهيم؛ و بعضى از ما، بعض ديگر را- غير از خداى يگانه- به ربوبيت نپذيرد.» هر گاه از اين دعوت، سرباز زنند، بگوييد: «گواه باشيد كه ما مسلمانيم.» (64)

اى اهل كتاب! چرا درباره ابراهيم، گفتگو و نزاع مى‌كنيد و هر كدام، او را پيرو آيين خودتان معرفى مى‌نماييد)؟! در حالى كه تورات و انجيل، بعد از او نازل شده است. آيا نمى‌انديشيد؟! (65)

شما كسانى هستيد كه درباره آنچه نسبت به آن آگاه بوديد، گفتگو و ستيز كرديد؛ چرا درباره آنچه آگاه نيستيد، گفتگو مى‌كنيد؟! در حالى كه خدا مى‌داند، و شما نمى‌دانيد. (66)

ابراهيم نه يهودى بود و نه نصرانى؛ بلكه موحّدى خالص و مسلمان بود؛ و هرگز از مشركان نبود. (67)

سزاوارترين مردم به ابراهيم، كسانى هستند كه از او پيروى كردند، و اين پيامبر و كسانى كه به او ايمان آورده‌اند از همه سزاوارترند)؛ و خداوند، ولىّ و سرپرست مؤمنان است. (68)

جمعى از اهل كتاب از يهود)، دوست داشتند و آرزو مى‌كردند شما را گمراه كنند؛ در حالى كه گمراه نمى‌كنند مگر خودشان را، و نمى‌فهمند! (69)

اى اهل كتاب! چرا به آيات خدا كافر مى‌شويد، در حالى كه به درستى آن گواهى مى‌دهيد؟! (70)