آنها [زنان مطلّقه‌] را هرجا كه خودتان سكونت داريد و در توانايى شماست سكونت دهيد؛ و به آنها زيان نرسانيد تا آنها را در تنگنا قرار دهيد و مجبور به ترك منزل شوند)؛ و اگر باردار باشند، نفقه آنها را بپردازيد تا وضع حمل كنند؛ و اگر براى شما فرزند را شير مى‌دهند، پاداش آنها را بپردازيد؛ و درباره شير دادن فرزند به طور شايسته با يكديگر مشاوره كنيد؛ و اگر به توافق نرسيديد، زن ديگرى او را شير خواهد داد. (6)

آنان كه امكانات وسيعى دارند، بايد براى زنان شيرده از امكانات وسيع خود انفاق كنند و آنها كه تنگدست‌اند، از آنچه كه خدا به آنها داده انفاق نمايند؛ خداوند هيچ كس را جز به مقدار توانايى كه به او داده تكليف نمى‌كند؛ خداوند بزودى بعد از سختيها آسانى قرار مى‌دهد. (7)

چه بسيار شهرها و آباديها كه اهل آن از فرمان خدا و پيامبرانش سرپيچى كردند و ما بشدّت به حسابشان رسيديم و به مجازات بى‌سابقه‌اى گرفتار ساختيم! (8)

آنها كيفر كار خود را چشيدند؛ و عاقبت كارشان خسران بود. (9)

خداوند عذاب سختى براى آنها فراهم ساخته؛ پس اى خردمندانى كه ايمان آورده‌ايد از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد! به يقين خداوند چيزى كه مايه تذكر است بر شما نازل كرده؛ (10)

پيامبرى به سوى شما فرستاده كه آيات روشن خدا را بر شما تلاوت مى‌كند تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، از تاريكيها به سوى نور خارج سازد. و هر كس به خدا ايمان آورده و اعمال صالح انجام دهد، او را در باغهايى بهشتى وارد مى‌كند كه از پاى درختانش نهرها جارى است، جاودانه در آن مى‌مانند، و خداوند روزىِ نيكويى براى او قرار داده است. (11)

خداوند همان كسى است كه هفت آسمان را آفريد، و از زمين نيز همانند آنها را؛ فرمان و تدبير او در ميان آنهاپيوسته فرود مى‌آيد تا بدانيد خداوند بر هر چيز تواناست و اين‌كه علم خدا به همه چيز احاطه دارد. (12)