سوره جمعه 62

به‌نام خداوند بخشنده مهربان (0)

آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همواره تسبيح خدا مى‌گويند، خداوندى كه مالك و حاكم است و از هر عيب و نقصى مبرّا، و توانا و حكيم است. (1)

او كسى است كه در ميان جمعيّت درس نخوانده پيامبرى از خودشان برانگيخت كه آياتش را بر آنها بخواند و آنها را تزكيه كند و به آنان كتاب قرآن و حكمت بياموزد، هرچند پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند. (2)

و همچنين پيامبر است بر گروه ديگرى كه هنوز به آنها ملحق نشده‌اند؛ و او توانا و حكيم است. (3)

اين فضل خداست كه به هركس بخواهد و شايسته بداند مى‌بخشد؛ و خداوند داراى فضل عظيم است. (4)

داستان كسانى كه مكلّف به تورات شدند ولى حق آن را ادا نكردند، مانند داستان درازگوشى است كه كتابهايى حمل مى‌كند، امّا چيزى از آن نمى‌فهمد). چه بد است مثل گروهى كه آيات خدا را انكار كردند، و خداوند قوم ستمگر را هدايت نمى‌كند. (5)

بگو: «اى يهوديان! اگر گمان مى‌كنيد كه (فقط شما دوستان خداييد نه ساير مردم، پس اگر راست مى‌گوييد آرزوى مرگ كنيد تا به لقاى محبوبتان برسيد)!» (6)

ولى آنان بخاطر اعمالى كه از پيش فرستاده‌اند، هرگز آرزوى مرگ نمى‌كنند؛ و خداوند ستمگران را بخوبى مى‌شناسد. (7)

بگو: «مرگى كه از آن فرار مى‌كنيد سرانجام با شما ملاقات خواهد كرد؛ سپس به سوى كسى كه داناى پنهان و آشكار است باز گردانده مى‌شويد؛ آنگاه شما را از آنچه انجام مى‌داديد خبر مى‌دهد.» (8)