و به ياد آوريد هنگامى را كه عيسى بن مريم گفت: «اى بنى‌اسرائيل! من فرستاده خدا به سوى شما هستم در حالى كه تصديق كننده توراتى مى‌باشم كه قبل از من فرستاده شده، و بشارت‌دهنده به پيامبرى كه بعد از من مى‌آيد و نام او احمد است.» هنگامى كه او [احمد] با معجزات و دلايل روشن به سراغ آنان آمد، گفتند: «اين سحرى آشكار است». (6)

چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه بر خدا دروغ بسته در حالى كه دعوت به اسلام مى‌شود؟! خداوند گروه ستمكاران را هدايت نمى‌كند. (7)

آنان مى‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند؛ ولى خدا نور خود را كامل مى‌كند هر چند كافران خوش نداشته باشند. (8)

او كسى است كه پيامبر خود را با هدايت و دين حق فرستاد تا او را بر همه اديان غالب سازد، هرچند مشركان ناخشنود باشند. (9)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! آيا شما را به تجارتى راهنمايى كنم كه شما را از عذاب دردناك رهايى مى‌بخشد؟! (10)

به خدا و پيامبرش ايمان آوريد و با اموال و جانهايتان در راه خدا جهاد كنيد؛ اين براى شما از هر چيز بهتر است اگر بدانيد. (11)

اگر چنين كنيد گناهانتان را مى‌بخشد و شما را در باغهايى بهشتى داخل مى‌كند كه نهرها از پاى درختانش جارى است و در قصرها و مسكنهاى پاكيزه در باغهاى جاويدان بهشتى جاى مى‌دهد؛ و اين پيروزى عظيم است. (12)

و موهبت ديگرى كه آن را دوست داريد به شما مى‌بخشد، و آن يارىِ خداوند و پيروزى نزديك است؛ و مؤمنان را به اين پيروزى بزرگ بشارت ده! (13)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! ياوران خدا باشيد همان‌گونه كه عيسى بن مريم به حواريون گفت: «كيست كه ياور من به سوى خدا براى تبليغ آيين او گردد؟!» حواريون گفتند: «ما ياوران خداييم» در اين هنگام گروهى از بنى‌اسرائيل ايمان آوردند و گروهى كافر شدند؛ ما كسانى را كه ايمان آورده بودند در برابر دشمنانشان تأييد كرديم و سرانجام بر آنان پيروز شدند. (14)