اى كسانى كه ايمان آوردهايد! هنگامى كه مىخواهيد با پيامبر نجوا كنيد و
سخنان درگوشى بگوييد)، قبل از آن صدقهاى در راه خدا بدهيد؛ اين براى شما بهتر و
پاكيزهتر است. و اگر توانايى نداشته باشيد، خداوند آمرزنده و مهربان است. (12)
آيا ترسيديد فقير شويد كه از دادن صدقات قبل از نجوا خوددارىكرديد؟! اكنون كه
اين كار را نكرديد و خداوند توبه شما را پذيرفت، نماز را برپا داريد و زكات را ادا
كنيد و خدا و پيامبرش را اطاعت نماييدو بدانيد خداوند از آنچه انجام مىدهيد آگاه
است. (13)
آيا نديدى كسانى را كه طرح دوستى با گروهى كه مورد غضب خدا بودند ريختند؟!
آنها نه از شما هستند و نه از آنان. سوگند دروغ ياد مىكنند كه از شما هستند در
حالى كه خودشان مىدانند دروغ مىگويند). (14)
خداوند عذاب شديدى براى آنان فراهم ساخته، چرا كه اعمال بدى انجام مىدادند.
(15)
آنها سوگندهاى خود را سپرى قرار دادند و به اين وسيله مردم را از راه خدا باز
داشتند؛ از اين رو براى آنان عذاب خواركنندهاى است. (16)
هرگز اموال و فرزندانشان آنها را از عذاب الهى حفظ نمىكند؛ آنها اهل آتشند و
جاودانه در آن مىمانند. (17)
به خاطر بياوريد روزى را كه خداوند همه آنها را برمىانگيزد، آنها براى خدا
نيز سوگند دروغ ياد مىكنند همانگونه كه امروز براى شما سوگند ياد مىكنند؛ و
گمان مىكنند جايگاهى دارند؛ بدانيد آنها دروغگويانند. (18)
شيطان بر آنان مسلط شده و ياد خدا را از خاطر آنها برده؛ آنان حزب شيطانند.
بدانيد حزب شيطان زيانكارانند. (19)
كسانى كه با خدا و پيامبرش دشمنى مىكنند، آنها در زمره ذليلترين افرادند.
(20)
خداوند چنين مقرّر داشته كه من و پيامبرانم پيروز مىشويم؛ چرا كه خداوند
توانا و شكستناپذير است. (21)