سپس شما اى گمراهان تكذيب كننده! (51)

به يقين از درخت نفرت‌انگيز زقّوم مى‌خوريد، (52)

و شكمها را از آن پر مى‌كنيد، (53)

و روى آن از آب سوزان مى‌نوشيد، (54)

و همچون شتران تشنه، از آن مى‌آشاميد. (55)

اين است وسيله پذيرايى از آنها در روز جزا!» (56)

ما شما را آفريديم؛ پس چرا آفرينش مجدّد را تصديق نمى‌كنيد؟! (57)

آيا از نطفه‌اى كه در رحم مى‌ريزيد آگاهيد؟! (58)

آيا شما آن را در دوران جنينى آفرينش پى در پى مى‌دهيد يا ما آفريدگاريم؟! (59)

ما در ميان شما مرگ را مقدّر ساختيم؛ و هرگز كسى بر ما پيشى نمى‌گيرد. (60)

تا شما را به صورت ديگرى تبديل كرده و در جهانى كه نمى‌دانيد آفرينشى تازه بخشيم! (61)

شما عالَم نخستين را دانستيد؛ پس چرا متذكّر نمى‌شويد كه جهانى بعد از آن است)؟! (62)

آيا درباره آنچه كشت مى‌كنيد انديشيده‌ايد؟! (63)

آيا شما آن را مى‌رويانيد يا ما مى‌رويانيم؟! (64)

اگر مى‌خواستيم آن را مبدّل به كاه در هم كوبيده مى‌كرديم تا در تعجب فرو رويد! (65)

بگونه‌اى كه مى‌گفتيد: براستى ما زيان كرده‌ايم، (66)

بلكه ما بكلى محروم شده‌ايم! (67)

آيا به آبى كه مى‌نوشيد انديشيده‌ايد؟! (68)

آيا شما آن را از ابر نازل كرده‌ايد يا ما نازل مى‌كنيم؟! (69)

اگر مى‌خواستيم، اين آب گوارا را تلخ و شور قرار مى‌داديم؛ پس چرا شُكر نمى‌كنيد؟! (70)

آيا درباره آتشى كه مى‌افروزيد فكر كرده‌ايد؟! (71)

آيا شما درخت آن را آفريده‌ايد يا ما آفريده‌ايم؟! (72)

ما آن را وسيله يادآورى براى همگان و وسيله زندگى براى مسافران قرار داده‌ايم. (73)

حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى و او را پاك و منزّه بشمار). (74)

سوگند به جايگاه ستارگان و محل طلوع و غروب آنها)! (75)

و اين سوگندى است بسيار بزرگ، اگر بدانيد! ( (76)