و به آنها خبر ده كه آب (قريه بايد در ميانشان تقسيم شود، يك روز سهم ناقه، و يك روز براى آنها و هر يك براى سهم خود بايد حاضر شوند. (28)

ولى سرانجام يكى از ياران خود را براى از بين بردن ناقه صدا زدند، او به سراغ اين كار آمد و ناقه را پى كرد. (29)

پس بنگريد عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (30)

ما فقط يك صيحه آسمانى بر آنها فرستاديم و به دنبال آن همگى بصورت گياهان خشك كه براى خوراك چهارپايان آماده مى‌كنند درآمدند (31)

ما قرآن را براى پند گرفتن آسان ساختيم؛ آيا كسى هست كه پند گيرد؟! (32)

قوم لوط انذارها ى پى در پى پيامبرشان را تكذيب كردند؛ (33)

ما بر آنها طوفانى از شن فرستاديم و همه را هلاك كرد)، جز خاندان لوط كه سحرگاهان نجاتشان داديم. (34)

اين نعمتى بود از ناحيه ما؛ اين گونه هر كسى را كه شكر كند پاداش مى‌دهيم. (35)

او آنها را از مجازات ما بيم داد، ولى آنها اصرار بر مجادله و القاى شك در برابر انذارهاى الهى داشتند. (36)

آنها از او خواستند ميهمانانش را در اختيارشان بگذارد؛ ولى ما چشمانشان را نابينا كرديم و گفتيم: بچشيد عذاب و انذارهاى مرا! (37)

سرانجام صبحگاهان و در اوّل روز عذابى طولانى به سراغشان آمد. (38)

و گفتيم: پس بچشيد عذاب وانذارهاى مرا! (39)

ما قرآن را براى پند گرفتن آسان ساختيم؛ آيا كسى هست كه پند گيرد؟! (40)

و همچنين انذارها و هشدارها يكى پس از ديگرى به سراغ فرعونيان آمد، (41)

امّا آنها همه آيات ما را تكذيب كردند، و ما آنها را گرفتيم و مجازات كرديم، گرفتن قدرتمندى توانا! (42)

آيا كافران شما بهتر از آنانند يا براى شما امان نامه‌اى در كتب آسمانى نازل شده است؟! (43)

يا مى‌گويند: «ماجماعتى متحد و پيروزيم»؟! (44)

امّا بزودى جمعشان شكست مى‌خورد و پا به فرار مى‌گذارند! (45)

علاوه بر اين رستاخيز موعد آنهاست، و مجازات قيامت هولناكتر و تلخ‌تر است! (46)

مجرمان در گمراهى و شعله‌هاى آتشند، (47)

در آن روز كه به صورت در آتش دوزخ كشيده مى‌شوند و به آنها گفته مى‌شود: بچشيد عذاب دوزخ را! (48)

يقين ما هر چيز را به اندازه آفريديم. (49)