آنان در حالى كه چشمهايشان از شدّت وحشت به زير افتاده، همچون ملخهايى كه به هرسو پراكنده مى‌شوند از قبرها بيرون مى‌آيند، (7)

در حالى كه به سوى اين دعوت‌كننده الهى گردن مى‌كشند؛ كافران مى‌گويند: «امروز روز سخت و دردناكى است!» (8)

پيش از آنها قوم نوح پيامبرشان را تكذيب كردند، آرى بنده ما را تكذيب كرده و گفتند: «او ديوانه است.» و با انواع آزارها از ادامه رسالتش بازداشته شد. (9)

او به پيشگاه پروردگار عرضه داشت: «من مغلوب اين قوم طغيانگر شده‌ام، پس مرا يارى كن!» (10)

در اين هنگام درهاى آسمان را با آبى فراوان و بى‌وقفه گشوديم؛ (11)

و زمين را شكافتيم و چشمه‌هاى زيادى بيرون فرستاديم؛ و اين دو آب براى هدفى كه مقدّر شده بود درآميختند و درياى وحشتناكى تشكيل شد)! (12)

و او را بر كشتى ساخته شده از الواح و ميخها سوار كرديم؛ (13)

آن كشتى تحت مراقبت ما حركت مى‌كرد. اين پاداشى بود براى كسانى كه از سوى دشمنان مورد انكار قرار گرفته بودند. (14)

ما اين ماجرا را بعنوان نشانه‌اى در ميان امتها باقى گذارديم؛ آيا كسى هست كه پند گيرد؟! (15)

اكنون بنگريد عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (16)

ما قرآن را براى پند گرفتن آسان ساختيم؛ آيا كسى هست كه پند گيرد؟! (17)

قوم عاد نيز پيامبر خود را تكذيب كردند؛ پس ببينيد عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (18)

ما تندباد وحشتناك و سردى را در روزى شومِ مستمر بر آنان فرستاديم، (19)

كه مردم را همچون تنه‌هاى نخل ريشه كن شده از جا برمى‌كند! (20)

پس ببينيد عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (21)

ما قرآن را براى پند گرفتن آسان ساختيم؛ آيا كسى هست كه پند گيرد؟! (22)

طايفه ثمود نيز انذارهاى الهى را تكذيب كردند، (23)

و گفتند: «آيا ما از بشرى از جنس خود پيروى كنيم؟! اگر چنين كنيم در گمراهى و جنون خواهيم بود. (24)

آيا از ميان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او دروغگوى هوسبازى است.» (25)

ولى فردا مى‌فهمند چه كسى دروغگوى هوسباز است! (26)

به صالح گفتيم: ما «ناقه» را براى آزمايش آنها مى‌فرستيم؛ در انتظار پايان كار آنان باش و صبر كن! (27)