ق، سوگند به قرآن مجيد كه قيامت و رستاخيز حق است)! (1)
آنها تعجب كردند كه پيامبرى انذارگر از ميان خودشان به سراغ آنها آمده و سخن
از معاد مىگويد)؛ و كافران گفتند: «اين چيز شگفت آورى است! (2)
آيا هنگامى كه مُرديم و خاك شديم دوباره به زندگى باز مىگرديم)؟! اين بازگشتى
است بعيد!» (3)
ولى ما آنچه را زمين از بدن آنها مىكاهد؛ مىدانيم و همه ذرّات آن را گردآورى
مىكنيم و نزد ما كتابى است كه همه چيز در آن محفوظ است. (4)
آنها حق را هنگامى كه به سراغشان آمد تكذيب كردند؛ از اين رو پيوسته در كار
آشفته خود متحيرند. (5)
آيا آنان به آسمان بالاى سرشاننگاه نكردند كه چگونه ما آن را بنا كردهايم، و
چگونه آن را بوسيله ستارگان زينت بخشيدهايم و هيچ شكاف و شكستى در آن نيست؟! (6)
و زمين را گسترش داديم و در آن كوههايى عظيم و استوار افكنديم و از هر نوع
گياه بهجتانگيز در آن رويانديم، (7)
تا سبب بينايى و يادآورى براى هر بنده توبهكارى باشد! (8)
و از آسمان، آبى پربركت نازل كرديم، و بوسيله آن باغها و دانههايى را كه درو
مىكنند رويانديم، (9)
و نخلهاى بلندقامت كه ميوههاى متراكم دارند؛ (10)
همه اينها براى روزى بخشيدن به بندگان است. و بوسيله باران سرزمين مرده را
زنده كرديم؛ آرى زنده شدن مردگان نيز همينگونه است. (11)
پيش از آنان قوم نوح و «اصحاب رسّ» [قومى كه در يمامه زندگى مىكردند و
پيامبرى به نام حنظله داشتند] و قوم ثمود پيامبرانشان را تكذيب كردند، (12)
و همچنين قوم عاد و فرعون و قوم لوط، (13)
«و اصحاب ايكه» [قوم شعيب] و قوم
تُبَّع كه در سرزمين يمن زندگى مىكردند)، هر يك از آنها پيامبران را تكذيب كردند
و وعده عذاب درباره آنان تحقّق يافت. (14)
آيا ما از آفرينش نخستين عاجز مانديم كه قادر بر آفرينش دوباره آنها نباشيم)؟!
ولى آنها با اين دلايل روشن در آفرينش جديد ترديد دارند. (15)