همان كسى كه
كتاب را بحق بر تو نازل كرد، كه با نشانههاى كتب پيشين، هماهنگ است؛ و «تورات» و
«انجيل» را (3)
پيش از آن،
براى هدايت مردم فرستاد؛ و همچنين قرآن، كتاب جدا كننده حق از باطل را نازل كرد؛
كسانى كه به آيات خدا كافر شدند، كيفر شديدى دارند؛ و خداوند بر كيفر آنها توانا و
داراى مجازات است. (4)
هيچ چيز، نه
در آسمان و نه در زمين، بر خدا مخفى نمىماند. (بنابراين، تدبير آنها بر او مشكل
نيست. (5)
او كسى است
كه شما را در رحم مادران)، آن چنان كه مىخواهد تصوير مىكند. معبودى جز خداوند
توانا و حكيم، نيست. (6)
او كسى است
كه اين كتاب آسمانى را بر تو نازل كرد؛ كه بخشى از آن، آيات «محكم» [صريح و روشن]
است؛ كه اساس اين كتاب مىباشد؛ و پيچيدگى آيات ديگر، را بر طرف مىكند. و بخشى
ديگر، «متشابه» و پيچيده است. امّا آنها كه در قلوبشان انحراف است، به دنبال آيات
متشابهاند، تا فتنهانگيزى كنند و مردم را گمراه سازند)؛ و تفسير نادرستى براى آن
مىطلبند؛ در حالى كه تفسير آنهارا، جز خدا و راسخان در علم، نمىدانند. آنها كه
به دنبال درك اسرار آيات قرآنند مىگويند: «ما به آن ايمان آورديم؛ تمامى آن از
جانب پروردگار ماست.» و جز خردمندان، متذكّر نمىشوند و اين حقيقت را درك
نمىكنند). (7)
راسخان در
علم، مىگويند: «پروردگارا! دلهايمان را، بعد از آنكه ما را هدايت كردى، از راه
حق منحرف مگردان؛ و از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش، زيرا تويى بخشنده! (8)
پروردگارا!
تو مردم را براى روزى كه ترديدى در آن نيست، جمع خواهى كرد؛ زيرا خداوند از وعده
خود تخلّف نمىكند. ما به تو و رحمت بىپايانت، و به وعده رستاخيز وقيامت ايمان
داريم.)» (9)