همان كسى كه از آسمان آبى فرستاد به مقدار معيّن، و بوسيله آن سرزمين مرده را حيات بخشيديم؛ همين گونه در قيامت از قبرها بيرون آورده مى‌شويد. (11)

و همان كسى كه همه زوجها را آفريد، و براى شما از كشتيها و چهارپايان مركبهايى قرار داد كه بر آن سوار مى‌شويد، (12)

تا بر پشت آنها بخوبى قرار گيريد؛ سپس هنگامى كه بر آنها قرار گرفتيد، نعمت پروردگارتان را ياد كنيد و بگوييد: «پاك و منزّه است كسى كه اين را مسخّر ما ساخت، وگرنه ما توانايى تسخير آن را نداشتيم؛ (13)

و به يقين ما به سوى پروردگارمان باز مى‌گرديم.» (14)

آنها براى او از ميان‌بندگانش جزئى قرار دادند و ملائكه را دختران خدا خواندند)؛ انسان ناسپاسى آشكار است. (15)

آيا از ميان مخلوقاتش دختران را براى خود انتخاب كرده وپسران را مخصوص شما ساخته است؟! (16)

در حالى كه هر گاه يكى از آنها را به همان چيزى كه براى خداوند رحمان شبيه قرار داده [به تولّد دختر] بشارت دهند، صورتش از فرط ناراحتى سياه مى‌شود و خشمگين مى‌گردد. (17)

آيا كسى را كه در ميان زينتها پرورش مى‌يابد و به هنگام جدال قادر به تبيين مقصود خود نيست فرزند خدا مى‌خوانيد)؟! (18)

و آنها فرشتگان را كه بندگان خداوند رحمانند مؤنث پنداشتند؛ آيا هنگام آفرينش آنها حضور داشته‌اند؟! گواهى آنان نوشته مى‌شود و از آن بازخواست خواهند شد. (19)

آنان گفتند: «اگر خداوند رحمان مى‌خواست ما آنها [فرشتگان‌] را پرستش نمى‌كرديم.» ولى به اين امر هيچ گونه‌علم و يقين ندارند و تنها حدسى بى‌اساس دارند. (20)

يا اين‌كه ما كتابى پيش از اين به آنان داده‌ايم و آنها به آن تمسّك مى‌جويند؟! (21)

چنين نبوده است، بلكه آنها مى‌گويند: «ما نياكان خود را بر آيينى يافتيم، و ما نيز به پيروى آنان هدايت يافته‌ايم.» (22)