او آفريننده آسمانها و زمين است و همسرانى از جنس خودتان براى شما قرار داد و نيز جفتهايى از چهارپايان آفريد؛ و شما را به اين وسيله [از طريق زوجيت‌] زياد مى‌كند؛ هيچ چيز همانند او نيست و او شنوا و بيناست. (11)

كليدهاى آسمانهاو زمين از آن اوست؛ روزى را براى هر كس بخواهد گسترده مى‌سازد يا تنگ مى‌گيرد؛ او به همه چيز داناست. (12)

آيينى را براى شما مقرر نمود كه به نوح توصيه كرده بود؛ و آنچه را بر تو وحى فرستاديم و به ابراهيم و موسى‌و عيسى سفارش كرديم اين بود كه: همان دين خالص را برپا داريد و در آن تفرقه ايجاد نكنيد. و آنچه مشركان را به آن دعوت مى‌كنيد [توحيد] بر آنها گران است. خداوند هر كس را بخواهد برمى‌گزيند، و كسى را كه توبه كند به سوى خود هدايت مى‌نمايد. (13)

آنان پراكنده نشدند مگر بعد از آن‌كه علم و آگاهى به سراغشان آمد؛ و اين تفرقه‌جويى بخاطر انحراف از حق بود؛ و اگر فرمانى از سوى پروردگارت صادر نشده بود كه تا سرآمد معيّنى زنده و آزاد باشند، در ميان آنها داورى مى‌شد و به كيفر خود مى‌رسيدند)؛ و كسانى كه بعد از آنها وارثان كتاب شدند نسبت به آن در شكى توأم با بدگمانى‌اند! (14)

پس به همين خاطر تو نيز آنان را به سوى اين آيين توحيدى دعوت كن و آنچنان كه مأمور شده‌اى استقامت نما، و از هوا و هوسهاى آنان پيروى مكن، و بگو: «به تمام كتابهايى كه خدا نازل كرده ايمان آورده‌ام و مأمورم در ميان شما عدالت را اجرا كنم؛ خداوند پروردگار ما و شماست؛ نتيجه اعمال ما از آن ماست و نتيجه اعمال شما از آن شما؛ خصومت شخصى در ميان ما و شما نيست؛ و خداوند ما و شما را در قيامت جمع مى‌كند، و بازگشت همه به سوى اوست.» (15)