اين گونه خداوند توانا و حكيم به تو و پيامبرانى كه پيش از تو بودند وحى
مىكند. (3)
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست؛ و او بلند مرتبه و بزرگ است.
(4)
نزديك است آسمانها بخاطر نسبتهاى نارواى مشركان از فرازشان متلاشى شود. و
فرشتگان پيوسته تسبيح و حمد پروردگارشان را مىگويند و براى كسانى كه در زمين
هستند آمرزش مىطلبند؛ آگاه باشيد خداوند آمرزنده و مهربان است. (5)
كسانى كه غير او را ولىّ خود انتخاب كردند، خداوند حساب اعمالشان را نگه
مىدارد؛ و تو مأمور اجبار آنها بر قبول حق نيستى. (6)
و اينگونه قرآنى فصيح و گويا را بر تو وحى كرديم تا «امّ القرى» و كسانى را
كه گرد آن هستيد [ساكنان مكه و همه جهانيان را] انذار كنى و آنها را از روزى كه
همگان در آن روز جمع مىشوند و هيچ شك و ترديدى در آن نيست بيم دهى؛ در آن روز
گروهى در بهشتند و گروهى در آتش سوزان! (7)
و اگر خدا مىخواست همه آنها را به اجبار امّت واحدى قرار مىداد، ولى هدايت
اجبارى سودى ندارد)؛ امّا خداوند هر كس را بخواهد در رحمتش وارد مىكند، و براى
ستمكاران، سرپرست و ياورى نيست. (8)
آيا آنها غير از او را ولىّ خود برگزيدند؟! در حالى كه «ولىّ» فقط خداوند است
و اوست كه مردگان را زنده مىكند، و اوست كه بر هر چيزى تواناست. (9)
در هر چيز اختلاف كنيد، داوريش با خداست؛ بگو: اين است خداوند، پروردگار من،
بر او توكّل كردهام و به سوى او باز مىگردم! (10)