او همه شما را از يك انسان آفريد، و همسرش را از جنس او خلق كرد؛ و براى شما هشت زوج از چهارپايان آفريد؛ او شما را در شكم مادرانتان در ميان تاريكى‌هاى سه‌گانه پوسته شكم، رحم و كيسه جنين آفرينشى بعد از آفرينش ديگر مى‌بخشد. اين است خداوند، پروردگار شما كه حكومت عالم هستى از آن اوست؛ هيچ معبودى جز او نيست؛ پس چگونه از راه حق منحرف مى‌شويد؟! (6)

اگر ناسپاسى كنيد، خداوند از شما بى‌نياز است و هرگز ناسپاسى را براى بندگانش نمى‌پسندد؛ و اگر شكر او را به جا آوريد آن را براى شما مى‌پسندد. و هيچ گنهكارى گناه ديگرى را بردوش نمى‌كشد. سپس بازگشت همه شما به سوى پروردگارتان است، و شما را از آنچه انجام مى‌داديد آگاه مى‌سازد؛ چرا كه او به آنچه درون سينه‌هاست آگاه است. (7)

هنگامى كه به انسان زيانى رسد، پروردگار خود را مى‌خواند در حالى كه به سوى او باز مى‌گردد؛ امّا هنگامى كه نعمتى از جانب خويش به او عطا كند، آنچه را بخاطر آن قبلًا خدا را مى‌خواند از ياد مى‌برد و براى خداوند همتايانى قرار مى‌دهد تا مردم را از راه او گمراه سازد؛ بگو: «چند روزى از كفر و ناسپاسى خود بهره‌گير كه به يقين از دوزخيانى!» (8)

آيا چنين كسى با ارزش است يا كسى كه در ساعات شب در حال سجده و قيام به عبادت مشغول است و از عذاب آخرت مى‌ترسدو به رحمت پروردگارش اميدوار است؟! بگو: «آيا كسانى كه مى‌دانند باكسانى كه نمى‌دانند يكسانند؟! تنها خردمندان متذكر مى‌شوند» (9)

بگو: «اى بندگان من كه ايمان آورده‌ايد! از مخالفت پروردگارتان بپرهيزيد. براى كسانى كه در اين دنيا نيكى كرده‌اند پاداش نيكى است. و زمين خدا گسترده است، اگر تحت فشار سران كفر بوديد مهاجرت كنيد كه صابران اجر و پاداش خود را بى‌حساب دريافت مى‌دارند. (10)