شما را چه شده است؟! چگونه حكم مى‌كنيد؟! هيچ مى‌فهميد چه مى‌گوييد؟! (154)

آيا متذكّر نمى‌شويد؟! (155)

يا شما دليل روشنى در اين‌باره داريد؟ (156)

كتابتان را بياوريد اگرراست مى‌گوييد! (157)

آنها ميان خداوند و جنّ، نسبتى قائل شدند؛ در حالى كه جنّيان بخوبى مى‌دانند كه آنها [بت پرستان‌] در دادگاه الهى احضار مى‌شوند. (158)

منزّه است خداوند از آنچه توصيف مى‌كنند، (159)

مگر بندگان مخلَص خدا. (160)

شما و آنچه را پرستش مى‌كنيد، (161)

هرگز نمى‌توانيد كسى را با آن فريب دهيد، (162)

مگر آنها كه در آتش دوزخ وارد مى‌شوند. (163)

و هيچ يك از ما فرشتگان نيست جز آن‌كه مقام معلومى دارد؛ (164)

و ما همگى براى اطاعت فرمان خداوند به صف ايستاده‌ايم؛ (165)

و ما همه تسبيح‌گو ى او هستيم. (166)

آنها پيوسته مى‌گفتند: (167)

«اگر يكى از كتابهاى پيشينيان نزد ما بود، (168)

به يقين، ما بندگان مخلَص خدا بوديم.» (169)

امّا وقتى قرآن آمد، به آن كافر شدند؛ ولى بزودى خواهند دانست! (170)

وعده قطعى ما درباره بندگان فرستاده شده ما از پيش مسلّم شده، (171)

كه آنان يارى شدگانند، (172)

و لشكر ما پيروزند. (173)

بنابراين از آنها [كافران‌] روى بگردان و آنان را رها كن تا زمان معيّنى كه فرمان جهاد فرا رسد). (174)

و آنها را بنگر! كه بزودى نتيجه اعمال خود را مى‌بينند! (175)

آيا آنها براى عذاب ما شتاب مى‌كنند؟! (176)

امّا هنگامى كه عذاب ما در آستانه خانه‌هايشان فرود آيد، انذارشدگان صبحگاه بدى خواهند داشت! (177)

از آنان روى بگردان تا زمان معيّنى. (178)

و آنها را بنگر كه بزودى نتيجه اعمال خود را مى‌بينند! (179)

منزّه است پروردگار تو، پروردگار صاحب قدرت، از آنچه آنان توصيف مى‌كنند. (180)

و سلام بر پيامبران! (181)

و حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است. (182)