شما را چه شده كه از هم يارى نمى‌طلبيد؟! (25)

ولى آنان در آن روز در برابر قدرت خدا تسليمند. (26)

و در اين حال رو به يكديگر كرده و از هم سؤال مى‌كنند؛ (27)

گروهى مى‌گويند: «شما رهبران گمراهى بوديد كه به ظاهر از طريق خيرخواهى و نيكى وارد شديد امّا جز فريب چيزى در كارتان نبود)!» (28)

آنها در جواب مى‌گويند: «بلكه شما خودتان اهل ايمان نبوديد (29)

ما هيچ گونه سلطه‌اى بر شما نداشتيم، بلكه شما خود گروهى طغيانگر بوديد. (30)

اكنون فرمان پروردگارمان بر همه ما مسلّم شده، و همگى از عذاب او مى‌چشيم. (31)

ما شما را گمراه كرديم، زيرا خود گمراه بوديم.» (32)

آرى همه آنها [پيشوايان و پيروان گمراه‌] در آن روز در عذاب الهى شركت دارند.! (33)

ما اين‌گونه با مجرمان رفتار مى‌كنيم! (34)

چرا كه وقتى به آنها گفته مى‌شد: «معبودى جز خدا وجود ندارد»، تكبّر و سركشى مى‌كردند؛ (35)

و پيوسته مى‌گفتند: «آيا مامعبودان خود را بخاطر شاعرى ديوانه رها كنيم؟!» (36)

چنين نيست)، بلكه او حق را آورده و پيامبران پيشين را تصديق كرده است. (37)

امّا شما مستبكران كوردل بطور مسلّم عذاب دردناك را خواهيد چشيد! (38)

و جز به آنچه انجام مى‌داديد كيفر داده نمى‌شويد، (39)

جز بندگان خالص شده خدا كه از اين كيفرها بركنارند). (40)

براى آنان روزى معيّن و ويژه‌اى است، (41)

ميوه‌ها ى گوناگون پرارزش)، و آنها گرامى داشته مى‌شوند، (42)

در باغهاى پرنعمت بهشتى؛ (43)

در حالى كه بر تختها رو به روى يكديگرند، (44)

و گرداگردشان قدحهاى لبريز از شراب طهور را مى‌گردانند؛ (45)

درخشنده، و لذتبخش براى نوشندگان؛ (46)

شرابى كه نه در آن مايه تباهى عقل است و نه از آن مست مى‌شوند. (47)

و نزد آنها همسرانى زيبا چشم است كه جز به شوهران خود عشق نمى‌ورزند. (48)

گويى از لطافت و سفيدى همچون تخم‌مرغهايى هستند كه در زير بال و پر مرغ پنهان مانده. (49)

در حالى كه آنها غرق گفتگو هستند رو به يكديگر كرده از هم سؤال مى‌كنند؛ (50)

يكى از آنها مى‌گويد: «من در دنيا همنشينى داشتم، (51)