(بدانيد نابينا و بينا هرگز برابر نيستند، (19)

و نه تاريكى‌ها و روشنايى، (20)

و نه سايه آرام‌بخش و باد داغ و سوزان. (21)

و هرگز مردگان و زندگان يكسان نيستند. خداوند پيام خود را به گوش هر كس بخواهد مى‌رساند، و تو نمى‌توانى سخن خود را به گوش آنان كه در گور خفته) اند برسانى. (22)

تو فقط انذاركننده‌اى، اگر ايمان نياورند نگران نباش، وظيفه‌ات را انجام ده. (23)

ما تو را بحق به عنوان بشارت‌دهنده و انذار كننده فرستاديم؛ و هر امّتى‌در گذشته انذاركننده‌اى داشته است! (24)

اگر تو را تكذيب كنند عجب نيست)؛ كسانى كه پيش از آنان بودند نيز پيامبران خود را تكذيب كردند؛ آنها با دلايل روشن و نوشته‌هاى محكم و متين و كتاب آسمانى روشنگر به سراغ آنان آمدند امّا كوردلان ايمان نياوردند. (25)

سپس من كافران را بعد از اتمام حجّت مجازات كردم، پس ببين مجازات من نسبت به آنان چگونه بود؟! (26)

آيا نديدى خداوند از آسمان آبى فرو فرستاد كه بوسيله آن ميوه‌هايى به رنگهاى گوناگون از زمين خارج ساختيم و از كوهها نيز به لطف پروردگار راه‌هايى آفريده شده سفيد و سرخ و به رنگهاى مختلف و گاه به رنگ كاملًا سياه. (27)

و از انسانها و جنبندگان و چهار پايان انواعى با رنگهاى مختلف آفريديم، آرى آفرينش جهان با عظمت چنين است. و تنها از ميان بندگان او، دانشمندان خدا ترسند؛ خداوند توانا و آمرزنده است. (28)

به يقين كسانى كه كتاب الهى را تلاوت مى‌كنند و نماز را برپا مى‌دارند و از آنچه به آنان روزى داده‌ايم پنهان و آشكار انفاق مى‌كنند، تجارتى پرسود و بى‌زيان و خالى از كساد را اميد دارند. (29)

آنها اين اعمال صالح را انجام مى‌دهند تا خداوند اجر و پاداش كامل به آنها دهد و از فضلش بر پاداش آنها بيفزايد كه او آمرزنده و شكرگزار و قدردان است. (30)