مردم از تو درباره زمان قيام قيامت سؤال مى‌كنند، بگو: «عِلم آن تنها نزد خداست.» و چه مى‌دانى شايد قيامت نزديك باشد. (63)

خداوند كافران را از رحمت خود دور داشته و براى آنان آتش سوزاننده‌اى آماده نموده است. (64)

در حالى كه همواره در آن تا ابد مى‌مانند؛ و سرپرست و ياورى نخواهند يافت. (65)

در آن روز كه صورتهاى آنان در آتش دوزخ دگرگون خواهد شد پشيمان مى‌شوند و مى‌گويند: «اى كاش خدا و پيامبر را اطاعت كرده بوديم!» (66)

و مى‌گويند: «پروردگارا! ما از سران و بزرگان خود اطاعت كرديم و ما را گمراه ساختند. (67)

پروردگارا! آنان رااز عذاب، دو چندان ده و آنها را به طور كامل از رحمتت دور ساز!» (68)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! همانند كسانى نباشيد كه موسى را آزار دادند؛ و خداوند او را از آنچه در حق او گفتند مبرّا ساخت؛ و او نزد خداوند، آبرومند و گرانقدر بود. (69)

اى كسانى كه‌ايمان آورده‌ايد! تقواى الهى پيشه كنيد و سخن حق بگوييد، (70)

تا خدا كارهاى شما را اصلاح كند و گناهانتان را بيامرزد؛ و هر كس اطاعت خدا وپيامبرش كند، به رستگارى و پيروزى بزرگى دست يافته است. (71)

ما امانت تعهد، تكليف، و ولايت الهى را بر آسمانهاو زمين و كوهها عرضه داشتيم، آنها از حمل آن سر برتافتند، و از آن هراسيدند و اظهار ناتوانى كردند)؛ امّا انسان آن را بر دوش كشيد؛ او بسيار ستمكار و نادان بود، چون بر خود ستم كرد و قدر اين مقام والا را ندانست). (72)

هدف اين بود كه خداوند مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرك را از مؤمنان جدا سازد و آنان را عذاب كند، و خدا توبه مردان و زنان با ايمان را بپذيرد؛ و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است. (73)