(به خاطر آور هنگامى را كه از پيامبران پيمان گرفتيم، و همچنين از تو و از نوح و ابراهيم و موسى و عيسى بن مريم، و ما از همه آنان پيمان محكمى گرفتيم كه در اداى مسؤوليت كوتاهى نكنند). (7)

به اين منظور كه خدا راستگويان را از صدقشان در ايمان و عمل صالح سؤال كند؛ و براى كافران عذابى دردناك آماده ساخته است. (8)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! نعمت خدا را برخود به ياد آوريد آنگاه كه در جنگ احزاب لشكرهايى عظيم به سراغ شما آمدند؛ ولى ما باد و طوفان سختى بر آنان فرستاديم و لشكريانى كه آنها را نمى‌ديديد و به اين وسيله آنها را در هم شكستيم)؛ و خداوند هميشه به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست. (9)

به خاطر بياوريد زمانى را كه آنها از طرف بالا و پايين شهر بر شما هجوم آوردند و مدينه را محاصره كردند و زمانى را كه چشمها از شدت وحشت خيره شده و دلها به گلوگاه رسيده بود، و گمانهاى گوناگون بدى به خدا مى‌برديد. (10)

آن جا بود كه مؤمنان آزمايش شدند و تكان سختى خوردند. (11)

و نيز به خاطر آوريد زمانى را كه منافقان و بيماردلان مى‌گفتند: «خدا و پيامبرش جز وعده‌هاى دروغين به ما نداده‌اند.» (12)

و نيز به خاطر آوريد زمانى را كه گروهى از آنها گفتند: «اى اهل يثرب اى مردم مدينه)! اين جا جاى ماندن شما نيست؛ به خانه‌هاى خود باز گرديد.» و گروهى از آنان از پيامبر اجازه بازگشت مى‌خواستند و مى‌گفتند: «خانه‌هاى ما بى‌حفاظ است.» در حالى كه بى‌حفاظ نبود؛ آنها فقط مى‌خواستند از جنگ فرار كنند. (13)

در حالى كه اگر دشمنان از اطراف مدينه بر آنان وارد مى‌شدند و پيشنهاد بازگشت به فتنه و شرك به آنان مى‌كردند مى‌پذيرفتند، و جز مدّت كمى براى انتخاب اين راه درنگ نمى‌كردند. (14)

با اينكه آنان قبل از اين با خدا عهد كرده بودند كه پشت به دشمن نكنند؛ و عهد الهى مورد سؤال قرار خواهد گرفت و در برابر آن مسؤولند). (15)