از نشانههاى او اين است كه آسمان و زمين به فرمان او برپاست؛ سپس هنگامى كه
شما را در قيامت از زمين فرا خواند، ناگهان همه شما خارج مىشويد و در صحنه محشر
حضور مىيابيد)! (25)
و از آن اوست همه كسانى كه در آسمانها و زميناند و همگى در برابر او خاضع و
مطيعاند. (26)
او كسى است كه آفرينش را آغاز مىكند، سپس آن را باز مىگرداند، و اين كار
براى او آسانتر است؛ و برترين اوصاف در آسمانها و زمين براى اوست؛ و اوست توانا و
حكيم. (27)
خداوند مثالى از خودتان، براى شما زده است: آيا اگر مملوك و بردهاى داشته
باشيد)، اين بردههاى شما هرگز در روزيهايى كه به شما دادهايم شريك شما مىباشند،
آنچنان كه هر دو در آن مساوى بوده و از تصرّف مستقل و بدون اجازه آنان بيم داشته
باشيد، آن گونه كه در مورد شركاى آزاد خود بيم داريد؟! اينچنين آيات خود را براى
كسانى كه مىانديشند شرح مىدهيم. (28)
ولى ستمكاران بدون علم و آگاهى، از هوا و هوسهاى خود پيروى كردند. پس چه كسى
مىتواند آنان را كه خدا گمراه كرده است هدايت كند؟! و براى آنها هيچ ياورى نخواهد
بود. (29)
پس روى خود را متوجه آيين خالص پروردگار كن. اين سرشت الهى است كه خداوند،
انسانها را بر آن آفريده؛ دگرگونى در آفرينش الهى نيست؛ اين است آيين استوار؛ ولى
اكثر مردم نمىدانند. (30)
رو به سوى فطرت الهى آوريد در حالى كه توبه كنان به سوى او باز مىگرديد و از
مخالفت فرمان او بپرهيزيد، نماز را برپا داريد و از مشركان نباشيد، (31)
از كسانى كه در دين خود تفرقه ايجاد كردند و به دستهها و گروهها تقسيم شدند؛
و عجب اينكه هر گروهى به آنچه نزد آنهاست دلخوشند! (32)