امّا كسانى كه كافر شدند و آيات ما و لقاى آخرت را تكذيب كردند، در عذاب الهى
احضار مىشوند. (16)
منزّه است خداوند به هنگامى كه شام مىكنيد و آنگاه كه صبح مىكنيد؛ (17)
و حمد و ستايش در آسمانها و زمين مخصوص اوست، و به هنگام عصر و هنگامى كه ظهر
مىكنيد. (18)
او زنده را از مرده بيرون مىآورد، و مرده را از زنده؛ و زمين را پس از مردنش
حيات مىبخشد؛ و به همين گونه روز قيامت از قبر بيرون آورده مىشويد. (19)
از نشانههاى او اين است كه شما را از خاك آفريد، سپس بناگاه انسانهايى شديد و
در روى زمين منتشر مىشويد! (20)
و از نشانههاى او اينكه همسرانى از جنس خودتان براى شما آفريد تا در كنار
آنان آرامش يابيد، و در ميانتان محبت و رحمت قرار داد؛ به يقين در اين نشانههايى
است براى گروهى كه تفكّر مىكنند. (21)
و از نشانههاى او آفرينش آسمانها و زمين، و تفاوت زبانها و رنگهاى شماست؛ در
اين نشانههايى است براى اهل دانش. (22)
و از نشانههاى او خواب شما در شب و روز است و تلاش و كوششتان براى بهرهگيرى
از فضل پروردگار و تأمين معاش)؛ در اين امور نشانههايى است براى آنان كه گوش شنوا
دارند. (23)
و از نشانههاى او اين است كه برق آسمانى را به شما نشان مىدهد كه مايه بيم و
اميد است بيم از صاعقه، و اميد به نزول باران)، و از آسمان آبى فرو مىفرستد كه
زمين را بعد از مردنش بوسيله آن زنده مىكند؛ در اين نشانههايى است براى گروهى كه
مىانديشند. (24)