اين زندگى دنيا چيزى جز سرگرمى و بازى نيست؛ و فقط سراى آخرت، سراى زندگى واقعى است، اگر مى‌دانستند. (64)

هنگامى كه سوار بر كشتى مى‌شوند، خدا را با اخلاص مى‌خوانند و غير او را فراموش مى‌كنند)؛ امّا هنگامى كه خدا آنان را به خشكى رساند و نجات داد، باز مشرك مى‌شوند. (65)

بگذار تا آنچه را از آيات به آنها داده‌ايم انكار كنند و از لذّات زودگذر زندگى بهره گيرند؛ امّا بزودى آگاه خواهند شد! (66)

آيا نديدند كه ماحرم امنى براى آنها قرار داديم در حالى كه مردم از اطراف آنان در بيرون اين حرم ربوده مى‌شوند؟! آيا به باطل ايمان مى‌آورند و نعمت خدا را كفران مى‌كنند؟! (67)

چه كسى ستمكارتر از آن كس است كه بر خدا دروغ بسته يا حق را پس از آن‌كه به سراغش آمده تكذيب نمايد؟! آيا جايگاه كافران در دوزخ‌نيست؟! (68)

و آنها كه در راه ما با خلوص نيّت جهاد كنند، قطعاً به راههاى خود، هدايتشان خواهيم كرد؛ و به يقين خداوند با نيكوكاران است. (69)

سوره روم 30

به‌نام خداوند بخشنده مهربان (0)

الم. (1)

روميان شكست خوردند. (2)

و اين شكست در سرزمين نزديكى رخ داد؛ امّا آنان پس از اين شكست بزودى پيروز خواهند شد ... (3)

در چند سال آينده، اين پيروزى رخ مى‌دهد). همه كارها از آن خداست؛ چه قبل و چه بعد از اين شكست و پيروزى)؛ و در آن روز، مؤمنان بخاطر پيروزى ديگرى خوشحال خواهند شد ... (4)

به سبب يارى خداوند؛ و او هر كس را بخواهد يارى مى‌دهد؛ و او توانا و مهربان است. (5)