ما او و همراهانش را كه بر كشتى سوار بودند رهايى بخشيديم، و آن را آيتى براى جهانيان قرار داديم. (15)

ما ابراهيم را نيز فرستاديم، هنگامى كه به قومش گفت: «خدا را پرستش كنيد و از عذاب او بپرهيزيد كه اين براى شما بهتر است اگر بدانيد. (16)

شماغير از خدا فقط بتهايى از سنگ و چوب را مى‌پرستيد و دروغى به هم مى‌بافيد؛ آنهايى را كه غير از خدا پرستش مى‌كنيد، مالك هيچ گونه روزى براى شما نيستند؛ روزى را تنها نزد خدا بطلبيد و او را پرستش كنيد و شكر او را به جا آوريد كه به سوى او بازگردانده مى‌شويد. (17)

اگر شما مرا تكذيب كنيد جاى تعجب نيست)، امّتهايى پيش از شما نيز پيامبرانشان را تكذيب كردند؛ وظيفه فرستاده خدا جزابلاغ آشكار نيست». (18)

آيا آنان نديدند چگونه خداوند آفرينش را آغاز مى‌كند، سپس آن را باز مى‌گرداند؟! اين امر بر خدا آسان است. (19)

بگو: «در زمين بگرديد و بنگريد خداوند چگونه آفرينش را آغاز كرده است؟ سپس خداوند به همين گونه جهان آخرت را ايجاد مى‌كند؛ به يقين خدا بر هر چيزى تواناست. (20)

هر كس را بخواهد و سزاوار باشد مجازات مى‌كند، و هر كس را بخواهد مورد رحمت قرار مى‌دهد؛ و شما به سوى او باز گردانده مى‌شويد. (21)

شما هرگز نمى‌توانيد از حوزه قدرت خداوند در زمين و آسمان بگريزيد؛ و براى شما جز خدا، سرپرست و ياورى نيست.» (22)

كسانى كه به آيات خدا و لقاى او كافر شدند، از رحمت من مأيوسند؛ و براى آنها عذاب دردناكى است! (23)