قوم لوط نيز پيامبران را تكذيب كردند، (160)

هنگامى كه برادرشان لوط به آنان گفت: «آيا تقوا پيشه نمى‌كنيد؟! (161)

من براى شما پيامبرى‌امين هستم. (162)

پس تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نماييد. (163)

من دربرابراين دعوت، هيچ پاداشى از شما نمى‌طلبم، پاداش من فقط برپروردگار جهانيان است. (164)

آيا در ميان جهانيان، شما به سراغ جنس ذكور مى‌رويد و همجنس بازى پيشه مى‌كنيد. (165)

و همسرانى را كه پروردگارتان براى شما آفريده است رها مى‌كنيد؟! حقّا شما قوم تجاوزگر و زشت‌كارى هستيد!» (166)

گفتند: «اى لوط! اگر از اين سخنان دست برندارى، به يقين تو را از شهر بيرون خواهيم كرد.» (167)

گفت: «من از دشمنان سرسخت عمل پليد شما هستم. (168)

پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه اينها انجام مى‌دهند رهايى بخش.» (169)

ما او و تمامى خاندانش رانجات داديم، (170)

جز پيرزنى كه در ميان بازماندگان بود. (171)

سپس ديگران را هلاك كرديم. (172)

و بارانى از سنگ بر آنها فرو ريختيم؛ چه بد بود باران انذار شدگان! (173)

در اين ماجرا نشانه و عبرتى بود؛ امّا بيشترشان مؤمن نبودند. (174)

و پروردگار تو توانا و مهربان است. (175)

اصحاب «ايكه» [صاحبان سرزمينهاى پردرخت‌] پيامبران را تكذيب كردند، (176)

هنگامى كه شعيب به آنها گفت: «آيا تقوا پيشه نمى‌كنيد؟! (177)

به يقين من براى شما پيامبرى امين هستم. (178)

پس تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نماييد. (179)

من در برابر اين دعوت، هيچ پاداشى از شما نمى‌طلبم؛ پاداش من تنها بر پروردگار جهانيان است. (180)

حق پيمانه را ادا كنيد و كم فروشى نكنيد)، و به ديگران زيان نرسانيد. (181)

و با ترازوى صحيح وزن كنيد. (182)

و از اموال مردم چيزى كم نگذاريد، و در زمين به فساد نكوشيد. (183)