آنان غير از خداوند معبودانى براى خود برگزيدند؛ كه چيزى را نمى‌آفرينند، در حالى كه خودشان مخلوقند، نه مالك زيان و سود خويشند، و نه مالك مرگ و حيات و رستاخيز خود. (3)

و كافران گفتند: «اين قرآن فقط دروغى است كه او به خدا افترا بسته، و گروهى ديگر او را بر اين كار يارى داده‌اند.» آنها با اين سخن، ظلم و دروغ بزرگى را مرتكب شدند. (4)

و گفتند: «اين همان افسانه‌هاى پيشينيان است كه وى آن را رونويس كرده، و هر صبح و شام بر او املا مى‌شود.» (5)

بگو: «كسى آن را نازل كرده كه اسرار آسمانها و زمين را مى‌داند؛ به يقين او هميشه آمرزنده و مهربان بوده است.» (6)

و گفتند: «چرا اين پيامبر غذا مى‌خورد و در بازارها راه مى‌رود؟! نه سنّت فرشتگان را دارد و نه روش شاهان را! چرا لااقل فرشته‌اى بر او نازل نشده كه همراه وى مردم را انذار كند و گواه صدق دعوى او باشد)؟! (7)

يا گنجى از آسمان براى او فرستاده شود، يا باغى‌داشته باشد كه از ميوه آن بخورد و امرار معاش كند)؟!» و ستمكاران گفتند: «شما تنها از مردى افسون شده پيروى مى‌كنيد!» (8)

ببين چگونه براى تو مثلها زدند و گمراه شدند، و توان پيدا كردنِ راه را ندارند! (9)

زوال‌ناپذير و پربركت است خدايى كه اگر بخواهد براى تو بهتر از اينها قرار مى‌دهد: باغهايى كه نهرها از پاى درختانش جارى است، و اگر بخواهد) براى تو كاخهايى مجلّل قرار مى‌دهد. (10)

بلكه اينها همه بهانه است و آنان قيامت را تكذيب كرده‌اند؛ و ما براى كسى كه قيامت را تكذيب كند، آتشى شعله‌ور و سوزان فراهم كرده‌ايم! (11)