و هنگامى كه اطفال شما به حد بلوغ رسند بايد اجازه بگيرند، همان گونه كه
اشخاصى كه پيش از آنان بودند اجازه مىگرفتند؛ اينچنين خداوند آياتش را براى شما
بيان مىكند، و خدا دانا و حكيم است. (59)
و زنان از كار افتادهاى كه اميد به ازدواج ندارند، گناهى بر آنان نيست كه لباسهاى
رويين خود را بر زمين بگذارند، در حالى كه در برابر مردم خودآرايى نكنند؛ و اگر
خود را بپوشانند براى آنان بهتر است؛ و خداوند شنوا و داناست. (60)
بر نابينا و افراد لنگ و بيمار ايرادى نيست كه با شما هم غذا شوند)، و بر شما
نيز ايرادى نيست كه از خانههاى خودتان [خانه هاى فرزندان يا همسرانتان كه خانه
خودِ شما محسوب مىشود بدون اجازه خاصّى] غذا بخوريد؛ وهمچنين خانههاى پدرانتان،
يا خانههاى مادرانتان، يا خانههاى برادرانتان، يا خانههاى خواهرانتان، يا
خانههاى عموهايتان، يا خانههاى عمههايتان، يا خانههاى داييهايتان، يا خانههاى
خالههايتان، يا خانههايى كه كليدهايش در اختيار شماست، يا خانههاى دوستانتان،
بر شما ايرادى نيست كه بطور دسته جمعى يا جداگانه غذا بخوريد؛ و هنگامى كه داخل
خانهاى شديد، بر خويشتن سلام كنيد، سلام و تحيّتى از سوى خداوند، سلامى پربركت و
پاكيزه. اينگونه خداوند آيات را براى شما روشن مىكند، باشد كه بينديشيد. (61)