(بينديشيد درباره دنيا و آخرت. و از تو درباره يتيمان سؤال مى‌كنند، بگو: «اصلاح كار آنان بهتر است. و اگر زندگى خود را با زندگى آنان بياميزيد، مانعى ندارد؛ آنها برادر دينى شما هستند». و همچون يك برادر با آنها رفتار كنيد. خداوند، مفسدان را از مصلحان، باز مى‌شناسد. و اگر خدا مى‌خواست، شما را با دستورات سختگيرانه درباره يتيمان به زحمت مى‌افكند ولى چنين نكرد زيرا خداوند توانا و حكيم است. (220)

و با زنان مشرك و بت پرست، تا ايمان نياورده‌اند، ازدواج نكنيد؛ اگر چه مجبور شويد با كنيزان ازدواج كنيد؛ زيرا كنيز با ايمان، از زن آزاد بت‌پرست، بهتر است؛ هرچند زيبايى يا ثروت او توجه شما را به خود جلب كند. و زنان قوم خود را به ازدواج مردان بت‌پرست، تا ايمان نياورده‌اند، در نياوريد؛ زيرا غلام باايمان، از مرد آزاد بت پرست، بهتر است؛ هر چند ثروت يا موقعيّت او، توجه شما با به خود جلب كند. آنها دعوت به سوى آتش مى‌كنند؛ و خدا به فرمان خود، دعوت به بهشت و آمرزش مى‌نمايد، و آيات خويش را براى مردم روشن مى‌سازد؛ شايد متذكّر شوند! (221)

و از تو، درباره حيض و عادت ماهانه سؤال مى‌كنند، بگو: «مايه ناراحتى و آلودگى است؛ از اين رو در حال حيض، از زنان كناره‌گيرى كنيد. و با آنها نزديكى ننماييد، تا پاك شوند. و هنگامى كه پاك شدند! آنگونه كه خدا به شما فرمان داده، با آنها آميزش كنيد! چراكه خداوند، هم توبه‌كنندگان را دوست دارد، و هم پاكان را». (222)

زنان شما، محل بذرافشانى شما هستند؛ پس هر زمان كه بخواهيد، مى‌توانيد با آنها آميزش كنيد. و با پرورش فرزندان صالح، اثر نيكى براى خود، از پيش بفرستيد. و از مخالفت فرمان خدا بپرهيزيد و بدانيد او را ملاقات خواهيد كرد. و به مؤمنان، بشارت ده. (223)

خدا را در معرض سوگندهاى خود قرار ندهيد؛ و براى اين‌كه نيكى كنيد، و تقوا پيشه سازيد، و در ميان مردم اصلاح كنيد با سوگند خود به خداوند، مانع تراشى نكنيد و بدانيد خداوند شنوا و داناست. (224)