حكومت در آن روز از آنِ خداست؛ و ميان آنها داورى مى‌كند: كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، در باغهاى پرنعمت بهشتند؛ (56)

و كسانى كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند، عذاب‌خواركننده‌اى براى آنهاست! (57)

و كسانى كه در راه خدا هجرت كردند، سپس كشته شدند يا به مرگ طبيعى از دنيا رفتند، خداوند به آنها روزىِ نيكويى مى‌دهد؛ و به يقين خداوند، بهترين روزى‌دهندگان است. (58)

خداوند آنان را در جايگاهى وارد مى‌كند كه از آن خشنود خواهند بود؛ و به يقين خداوند دانا و داراى حلم است. (59)

آرى اين گونه خواهد بود! و هركس به همان اندازه كه به او ستم شده مجازات كند، سپس مورد تعدّى قرار گيرد، خدا او را يارى خواهد كرد؛ به يقين خداوند بخشنده و آمرزنده است. (60)

اين وعده نصرت الهى بخاطر آن است كه او بر هر چيز قادر است؛ خداوندى كه شب را در روز، و روز را در شب داخل مى‌كند؛ و خداوند شنوا و بيناست. (61)

اين بخاطر آن است كه خداوند حق است؛ و آنچه را غير از او مى‌خوانند باطل است؛ و خداوند بلند مرتبه و بزرگ است. (62)

آيا نديدى خداوند از آسمان، آبى فرستاد، كه زمين بر اثر آن سرسبز و خرّم مى‌گردد؟! و به يقين خداوند داراى لطف و آگاهى است. (63)

آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آنِ اوست؛ و خداوند، بى‌نياز و شايسته ستايش است. (64)