اين گونه ما قرآن را بصورت آيات روشنى نازل كرديم؛ و خداوند هركس را اراده كند هدايت مى‌نمايد. (16)

به يقين كسانى كه به پيامبر اسلام ايمان آوردند، و كسانى كه به آيين يهود گرويدند و صابئان [پيروان يحيى‌] و نصارى و مجوس و مشركان، خداونددر ميان آنان روز قيامت داورى مى‌كند؛ و حق را از باطل جدا مى‌سازد؛ زيرا خداوند بر هر چيز گواه و از همه چيز آگاه است. (17)

آيا نمى‌دانى تمام كسانى كه در آسمانها و كسانى كه در زمينند براى خدا سجده مى‌كنند؟! و همچنين خورشيد و ماه و ستارگان و كوهها ودرختان و جنبندگان، و بسيارى از مردم! امّا بسيارى ابا دارند، و فرمان عذاب درباره آنان حتمى است؛ و هركس را خدا خوار كند، كسى او را گرامى نخواهد داشت. خداوند هر چه را اراده كند و صلاح بداند انجام مى‌دهد. (18)

اين دو گروه، دشمن يكديگرند كه درباره پروردگارشان به مخاصمه و جدال پرداختند؛ كسانى كه كافر شدند، لباسهايى از آتش براى آنها بريده شده، و مايع سوزان بر سرشان ريخته مى‌شود؛ (19)

هم آنچه كه درونشان است با آن آب مى‌شود، و هم پوستهايشان. (20)

و براى آنان گرزهايى از آهن سوزان است. (21)

هرگاه بخواهنداز غم و اندوههاى دوزخ خارج شوند، به آن باز گردانده مى‌شوند؛ و به آنان گفته مى‌شود: بچشيد عذاب سوزان را! (22)

خداوند كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، در باغهاى بهشتى وارد مى‌كند كه از پاى درختانش نهرها جارى است؛ در آنجا با دستبندهايى از طلا و مرواريد زينت مى‌شوند؛ و لباسهايشان از حرير است. (23)