اين گونه ما قرآن را بصورت آيات روشنى نازل كرديم؛ و خداوند هركس را اراده كند
هدايت مىنمايد. (16)
به يقين كسانى كه به پيامبر اسلام ايمان آوردند، و كسانى كه به آيين يهود
گرويدند و صابئان [پيروان يحيى] و نصارى و مجوس و مشركان، خداونددر ميان آنان روز
قيامت داورى مىكند؛ و حق را از باطل جدا مىسازد؛ زيرا خداوند بر هر چيز گواه و
از همه چيز آگاه است. (17)
آيا نمىدانى تمام كسانى كه در آسمانها و كسانى كه در زمينند براى خدا سجده
مىكنند؟! و همچنين خورشيد و ماه و ستارگان و كوهها ودرختان و جنبندگان، و بسيارى
از مردم! امّا بسيارى ابا دارند، و فرمان عذاب درباره آنان حتمى است؛ و هركس را
خدا خوار كند، كسى او را گرامى نخواهد داشت. خداوند هر چه را اراده كند و صلاح
بداند انجام مىدهد. (18)
اين دو گروه، دشمن يكديگرند كه درباره پروردگارشان به مخاصمه و جدال پرداختند؛
كسانى كه كافر شدند، لباسهايى از آتش براى آنها بريده شده، و مايع سوزان بر سرشان
ريخته مىشود؛ (19)
هم آنچه كه درونشان است با آن آب مىشود، و هم پوستهايشان. (20)
و براى آنان گرزهايى از آهن سوزان است. (21)
هرگاه بخواهنداز غم و اندوههاى دوزخ خارج شوند، به آن باز گردانده مىشوند؛ و
به آنان گفته مىشود: بچشيد عذاب سوزان را! (22)
خداوند كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند، در باغهاى
بهشتى وارد مىكند كه از پاى درختانش نهرها جارى است؛ در آنجا با دستبندهايى از
طلا و مرواريد زينت مىشوند؛ و لباسهايشان از حرير است. (23)