اين بخاطر آن است كه بدانيد خداوند حق است؛ و اوست كه مردگان را زنده مى‌كند؛ و بر هر چيزى تواناست. (6)

و اين‌كه رستاخيز آمدنى است، و شكى در آن نيست؛ و خداوند تمام كسانى را كه در قبرها هستند زنده مى‌كند. (7)

و بعضى از مردم، بدون هيچ دانش و هدايت و كتاب روشنگرى، درباره خدا مجادله مى‌كنند. (8)

آنها با تكبّر و بى‌اعتنايى نسبت به سخنان الهى)، مى‌خواهند مردم را از راه خدا گمراه سازند. براى آنان در دنيا رسوايى است؛ و روز قيامت، عذاب سوزان به آنها مى‌چشانيم! (9)

و به آنان مى‌گوييم: اين در برابر چيزى است كه دستهايتان از پيش فرستاده؛ و خداوند هرگز به بندگان ستم نمى‌كند. (10)

و بعضى از مردم خدا را تنها با زبان مى‌پرستند، اگر دنيا به آنها رو كند و خيرى به آنان برسد، حالت اطمينان پيدا مى‌كنند؛ اما اگر مصيبتى براى امتحان به آنها برسد، دگرگون مى‌شوند و به كفر رو مى‌آورند)؛ به اين ترتيب هم دنيا را از دست داده‌اند، و هم آخرت را؛ و اين همان خسران و زيانِ آشكار است. (11)

او جز خدا چيزى را مى‌خواند كه نه زيانى به او مى‌رساند، و نه سودى؛ اين همان گمراهىِ بسيار عميق است. (12)

او كسى را مى‌خواند كه زيانش از نفعش نزديكتر است؛ چه بد سرپرست و ياورى، و چه بد مونس و همنشينى! (13)

خداوند كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، در باغهاى بهشتى وارد مى‌كند كه نهرها از پاى درختانش جارى است؛ (آرى، خدا هرچه را اراده كند انجام مى‌دهد. (14)

هركس گمان مى‌كند كه خدا پيامبرش را در دنيا و آخرت يارى نخواهد كرد و از اين نظر خشمگين است، هر كارى از دستش ساخته است بكند)، ريسمانى به سقف بياويزد، و خود را حلق‌آويز و نفس خود را قطع كند و تا لبه پرتگاه مرگ پيش رود)؛ ببيند آيا اين كار خشم او را فرو مى‌نشاند؟! (15)