اوست پروردگار آسمانها و زمين، و آنچه ميان آن دو قرار دارد. او را پرستش كن، و در عبادتش شكيبا باش. آيا همنام و مانندى براى او مى‌دانى؟! (65)

انسان مى‌گويد: «آيا هنگامى كه مُردم، پس از آن، زنده از قبر بيرون آورده مى‌شوم؟!» (66)

آيا انسان به خاطر نمى‌آورد كه ما پيش از اين، او را آفريديم در حالى كه چيزى نبود؟! (67)

به پرورگارت سوگند كه همه آنها را همراه با شياطين در قيامت جمع مى‌كنيم؛ سپس آنان را- در حالى كه به زانو درآمده‌اند- گرداگرد جهنم حاضر مى‌سازيم. (68)

سپس از پيروان هر گروهى، كسانى را كه در برابر خداوند رحمان از همه سركش‌تر بوده‌اند، جدا مى‌كنيم. (69)

سپس ما بخوبى از كسانى كه براى سوختن در آتش سزاوارترند، آگاهتريم. (70)

و همه شما بدون استثنا وارد جهنم مى‌شويد؛ اين امر، نزد پروردگارت، حتمى و پايان يافته است. (71)

سپس كسانى را كه تقوا پيشه كردند از آن رهايى مى‌بخشيم؛ و ستمكاران را- در حالى كه به زانو درآمده‌اند- در آن رها مى‌سازيم. (72)

و هنگامى كه آيات روشنگر ما بر آنان خوانده مى‌شود، كافران به مؤمنان مى‌گويند: «كدام يك از ما دو گروه جايگاهش بهتر، و محفل انسش زيباتر است؟!» (73)

چه بسيار اقوامى را پيش از آنان نابود كرديم كه هم مال و ثروتشان و هم ظاهرشان از آنها بهتر بود. (74)

بگو: «آنها كه در گمراهى بوده‌اند، بايد خداوند به آنها مهلت دهد تا زمانى كه وعده الهى را با چشم خود ببينند: يا مجازات اين دنيا)، يا عذاب قيامت را! و به زودى خواهند دانست چه كسى جايگاهش بدتر، و لشكرش ناتوانتر است!» (75)

و كسانى كه پذيراى هدايت شوند، خداوند بر هدايتشان مى‌افزايد؛ و آثار ماندگار شايسته‌اى كه از انسان باقى مى‌ماند، ثوابش در پيشگاه پروردگارت بهتر، و عاقبتش نيكوتر است. (76)