سوره مريم 19

به‌نام خداوند بخشنده مهربان (0)

كهيعص. (1)

اين يادى است از رحمت پروردگار تو نسبت به بنده‌اش زكريا، (2)

در آن هنگام كه پروردگارش را در خلوتگاه عبادت خواند. (3)

گفت: «پروردگارا! استخوانم سست شده؛ و شعله پيرى سرم را فراگرفته؛ و من هرگز در دعاى تو اى پروردگار من، از اجابت محروم نبوده‌ام. (4)

و من از بستگانم بعد از خودم بيمناكم كه حق پاسدارى از آيين تو را نگاه ندارند)؛ و در حالى كه همسرم نازا و عقيم است؛ تو ازنزد خود جانشينى به من ببخش، (5)

كه وارث من و وارث دودمان يعقوب باشد؛ و او را اى پروردگار من مورد رضايت خود قرار ده.» (6)

اى زكريا! ما تو را به پسرى بشارت مى‌دهيم كه نامش «يحيى» است؛ و پيش از اين، همنامى براى او قرار نداده‌ايم. (7)

گفت: «پروردگارا! چگونه براى من پسرى خواهد بود؟! در حالى كه همسرم نازاست، و من نيز به سبب پيرى ناتوان شده‌ام!» (8)

فرمود: «اين گونه است؛ پروردگارت گفته اين كار بر من آسان است؛ و قبلًا تو را آفريدم در حالى كه چيزى نبودى!» (9)

عرض كرد: «پروردگارا! نشانه‌اى براى من قرار ده!» فرمود: «نشانه تو اين است كه سه شبانه روز قدرت تكلّم با مردم را نخواهى داشت؛ در حالى كه سالم هستى.» (10)

او از محراب عبادت به سوى مردم بيرون آمد؛ و با اشاره به آنها گفت: « (به شكرانه اين موهبت، صبح و شام خدا را تسبيح گوييد.» (11)