كسانى كه
كافر شدند، براى آنان يكسان است كه آنان را از عذاب الهى بيم دهى يا ندهى؛ ايمان
نخواهند آورد. (6)
خدا بر دلها
و گوشهاى آنان مهر نهاده؛ و بر چشمهايشان پردهاى افكنده شده؛ و عذاب بزرگى در
انتظار آنهاست. (7)
گروهى از
مردم كسانى هستند كه مىگويند: «به خدا و روز بازپسين ايمان آوردهايم». درحالى كه
ايمان نياوردهاند. (8)
به گمان خود
خدا و مؤمنان را فريب مىدهند؛ در حالى كه جز خودشان را فريب نمىدهند؛ ولى نمىفهمند.
(9)
در دلهاى
آنان يك نوع بيمارى است؛ خداوند بر بيمارى آنان افزوده؛ و به خاطر دروغهايى كه
مىگفتند، عذاب دردناكى در انتظار آنهاست. (10)
و هنگامى كه
به آنان گفته شود: «در زمين فساد نكنيد!» مىگويند: «ما فقط اصلاح كنندهايم»!
(11)
آگاه باشيد!
اينها همان مفسدانند؛ ولى نمىفهمند. (12)
و هنگامى كه
به آنان گفته شود: «ايمان آوريد، همانگونه كه ساير مردم ايمان آوردهاند!».
مىگويند: «آيا همچون ابلهان ايمان بياوريم؟!» آگاه باشيد اينها همان ابلهانند ولى
نمىدانند! (13)
و هنگامى كه
افراد با ايمان را ملاقات مىكنند، مىگويند: «ما ايمان آوردهايم!» ولى هنگامى كه
با شيطانها و هم كيشان خود خلوت مىكنند، مىگويند: «ما با شماييم! ما فقط آنها را
استهزا مىكنيم!». (14)
خداوند آنان
را استهزا مىكند؛ و آنها را در طغيانشان نگه مىدارد، تا سرگردان شوند. (15)
آنان كسانى
هستند كه گمراهى را با از دست دادن هدايت خريدهاند؛ و اين تجارت آنها سودى نداده؛
و هدايت نيافتهاند. (16)