اموال و فرزندان، زينت زندگى دنياست؛ و باقيات صالحات [آثار ماندگار شايسته‌] ثوابش نزد پروردگارت بهتر و اميدبخش‌تر است. (46)

و روزى را به خاطر بياور كه كوههارا به حركت درآوريم؛ و زمين را آشكارا و هموار مى‌بينى؛ و همه مردم را محشور مى‌كنيم، و احدى از ايشان را فروگذار نخواهيم كرد. (47)

آنها در يك صف به پيشگاه پروردگارت عرضه مى‌شوند؛ و به آنان گفته مى‌شود: همگى نزد ما آمديد، آن گونه كه نخستين بار شما را آفريديم؛ امّا شما گمان كرديد كه ما هرگز موعدى برايتان قرار نخواهيم داد. (48)

و نامه اعمال آنها در آن جا گذارده مى‌شود، پس گنهكاران را مى‌بينى در حالى كه از آنچه در آن است، ترسان و هراسانند؛ و مى‌گويند: «اى واى بر ما! اين چه نامه‌اى است كه هيچ عمل كوچك و بزرگى را فرو گذار نمى‌كند مگر اين‌كه آن را احصا كرده است؟!» و اين در حالى است كه همه اعمال خود را حاضر مى‌بينند؛ و پروردگارت به هيچ كس ستم نمى‌كند. (49)

و به ياد آوريد زمانى راكه به فرشتگان گفتيم: «براى آدم سجده‌كنيد!» همگى سجده كردند جز ابليس- كه از جنّ بود- و از فرمان پروردگارش بيرون شد. آيا با اين حال، او و فرزندانش را به جاى من به سرپرستى انتخاب مى‌كنيد، در حالى كه آنها دشمن شما هستند؟! چه جايگزين بدى است براى ستمكاران! (50)

هرگز آنها [ابليس و فرزندانش‌] را به هنگام آفرينش آسمانهاو زمين، و نه به هنگام‌آفرينش خودشان، حاضر نساختم؛ و هيچ گاه گمراه‌كنندگان را دستيار خود قرار نمى‌دادم. (51)

به خاطر بياوريد روزى را كه خداوند مى‌گويد: «همتايانى را كه براى من مى‌پنداشتيد، بخوانيد تا به كمك شما بشتابند!)» ولى هرچه آنها را مى‌خوانند، جوابشان نمى‌دهند؛ و در ميان اين دو گروه، كانون هلاكتى قرار داده‌ايم. (52)

و گنهكاران، آتش دوزخ را مى‌بينند؛ و يقين مى‌كنند كه در آن گرفتار مى‌شوند؛ و هيچ گونه راه گريزى از آن نخواهند يافت. (53)