هيچ چيز مانع ما نبود كه اين معجزات در خواستى بهانه جويان را بفرستيم جز اين‌كه پيشينيان كه همين درخواستها را داشتند)، آن را تكذيب كردند؛ از جمله، ما به قوم ثمود، ناقه داديم؛ در حالى‌كه معجزه‌اى روشنگر بود؛ امّا بر آن ستم كردند و ناقه را كشتند). ما معجزات را فقط براى بيم دادن و اتمام حجّت مى‌فرستيم. (59)

به ياد آور زمانى را كه به تو گفتيم: «پروردگارت احاطه و آگاهى كامل به مردم دارد؛ و رؤيايى را كه به تو نشان داديم و درخت نفرين شده را كه در قرآن ذكر كرده‌ايم، فقط براى آزمايش مردم بود. و ما آنها را بيم مى‌دهيم؛ امّا جز طغيان شديد، چيزى بر آنها نمى‌افزايد!» (60)

به ياد آور زمانى را كه به فرشتگان گفتيم: «براى آدم سجده كنيد.» همگى سجده كردند، جز ابليس كه گفت: «آيا براى كسى سجده كنم كه او را از گل آفريده‌اى؟!» (61)

سپس گفت: «آيا خبر مى‌دهى، اين كسى را كه بر من برترى داده‌اى به چه دليل بوده است؟ اگر مرا تا روز قيامت زنده بگذارى، همه فرزندانش را، جز اندكى از ايشان، گمراه و ريشه كن خواهم ساخت.» (62)

فرمود: «برو! هر كس از آنان از تو تبعيّت كند، جهنم كيفرى كامل براى شماست! (63)

هر كدام از آنها را مى‌توانى با صدايت تحريك كن! و لشكر سواره و پياده‌ات را بر آنها گسيل دار؛ و در ثروت و فرزندانشان شركت جوى؛ و آنان را با وعده‌ها سرگرم ساز!- ولى شيطان، جز فريب و دروغ، وعده‌اى به آنها نمى‌دهد-. (64)

امّا (بدان تو هرگز سلطه‌اى بر بندگان من، نخواهى يافت وآنها به دام تو گرفتار نمى‌شوند)! همين بس كه پروردگارت حافظ آنهاست.» (65)

پروردگارتان كسى است كه كشتى را در دريا براى شما به حركت در مى‌آورد، تا از فضل و موهبت او بهره‌مند شويد؛ به يقين او نسبت به شما مهربان است. (66)