سوگندهايتان را وسيله فساد و خيانت در ميان خود قرار ندهيد، مبادا گامى بعد از
ثابت گشتن بر ايمان متزلزل شود؛ و بخاطر بازداشتن مردم) از راه خدا، آثار سوء آن
را بچشيد! و براى شما، عذاب عظيمى خواهد بود! (94)
و هرگز پيمان الهى را با بهاى كمى مبادله نكنيد كه هر بهايى در برابر آن ناچيز
است. آنچه نزد خداست، براى شما بهتر است اگر مىدانستيد. (95)
آنچه نزد شماست از ميان مىرود؛ و آنچه نزد خداست باقى مىماند؛ و به يقين به
كسانى كه صبر و استقامت پيشه كنند، مطابق بهترين اعمالى كه انجام مىدادند پاداش
خواهيم داد. (96)
هر كس كار شايستهاى انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه مؤمن است، به
طور مسلم او را حيات پاكيزهاى مىبخشيم؛ و پاداش آنها را مطابق بهترين اعمالى كه
انجام مىدادند، خواهيم داد. (97)
هنگامى كه قرآن مىخوانى، از شرّ شيطان رانده شده از درگاه خدا)، به خدا پناه
بر و بر او توكل كن). (98)
زيرا او، بر كسانى كه ايمان دارند و بر پروردگارشان توكّل مىكنند، سلطهاى
ندارد. (99)
سلطه او تنها بر كسانى است كه او را سرپرست خود قرار دادهاند، و كسانى كه او
را شريك خدا در اطاعت و بندگى قرار مىدهند و به فرمان شيطان گردن مىنهند). (100)
و هنگامى كه آيهاى را به آيه ديگر مبدّل كنيم و حكمى را نسخ نماييم- و خدا
بهتر مىداند چه حكمى را نازل كند- آنها مىگويند: «تو بر خدا افترا مىبندى!»
امّا اكثر آنها حقيقت را نمىدانند. (101)
بگو: «روحالقدس آن را از جانب پروردگارت بحق نازل كرده، تا افراد با ايمان را
ثابتقدم گرداند؛ و هدايت و بشارتى باشد براى عموم مسلمانان.» (102)