و خدا براى شما از خانه‌هايتان محلّ سكونت و آرامش قرار داد؛ و از پوست چهارپايان نيز براى شما خانه‌هايى [خيمه‌هايى‌] قرار دادكه روز كوچ كردن و روز اقامتتان، به آسانى مى‌توانيد آنها را جا به جا كنيد؛ و از پشم‌ها و كرك‌ها و موهاى آنها، براى شما وسايل زندگى تا زمان معيّنى قرار داد. (80)

و نيز خداوند از آنچه آفريده است سايه‌هايى براى شما قرار داده؛ و از كوهها پناهگاههايى؛ و براى شما پوشش هايى آفريده، كه شما را از گرما و سرما حفظ مى كند؛ و پوشش‌هايى كه به هنگام جنگ، حافظ شماست؛ اين گونه نعمتش را بر شما كامل مى‌كند، شايد تسليم فرمان او شويد. (81)

با اين همه، اگر روى برتابند، نگران مباش؛ وظيفه تو تنها ابلاغ آشكار است. (82)

آنها نعمت خدا را مى‌شناسند؛ سپس آن را انكار مى‌كنند؛ و اكثرشان كافرند. (83)

به خاطر بياور روزى را كه از هر امّتى گواهى بر آنان بر مى‌انگيزيم؛ سپس به آنان كه كفر ورزيدند، اجازه سخن گفتن داده نمى‌شود؛ بلكه اعضاى آنها گواهى مى‌دهند؛ و اجازه عذرخواهى و تقاضاى عفو نيز به آنان نمى‌دهند. (84)

و هنگامى كه ستمكاران عذاب را ببينند، ديگر نه از مجازاتشان كاسته مى‌شود، و نه مهلت داده مى‌شوند. (85)

و هنگامى كه مشركان معبودهايى را كه همتاى خدا قرار دادند مى‌بينند، مى‌گويند: «پروردگارا! اينها همتايانى هستند كه ما به جاى تو، آنها را مى‌خوانديم و پرستش مى‌كرديم).» در اين هنگام، معبودان به آنها مى‌گويند: «شما دروغگو هستيد! شما هواى نفس خود را پرستش مى‌كرديد.)» (86)

و در آن روز، آنها ناگزير در پيشگاه خدا تسليم مى‌شوند؛ و آنچه را نسبت به خدا دروغ مى‌بستند، از نظرشان گم و نابود مى‌شود. (87)