نيكى، اين نيست كه به هنگام نماز، روى خود را به سوى مشرق يا مغرب كنيد؛ و تمام گفتگوى شما، درباره قبله و تغيير آن باشد؛ بلكه نيكوكار كسى است كه به خدا وروز واپسين و فرشتگان و كتاب خدا و پيامبران، ايمان آورده؛ و مال خود را، با همه علاقه‌اى كه به آن دارد، به خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و واماندگان در سفر و سائلان و بردگان، انفاق مى‌كند؛ و نماز را برپا مى‌دارد و زكات را مى‌پردازد؛ و همچنين كسانى كه به عهد خود- به هنگامى كه عهد بستند- وفا مى‌كنند؛ و در برابر سختى‌ها و زيان‌ها و هنگام جنگ، استقامت مى‌ورزند؛ اينها كسانى هستند كه راست مى‌گويند؛ و گفتار و كردارشان با اعتقادشان هماهنگ است؛ و اينها پرهيزگارانند (177)

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! حكم قصاص در مورد كشتگان، بر شما مقرر شده است: آزاد در برابر آزاد، و برده در برابر برده، و زن در برابر زن. پس اگر كسى ازسوى برادر دينى خود، چيزى به او بخشيده شود، و حكم قصاص تبديل به خونبها گردد، ولىّ مقتول بايد از راه پسنديده پيروى كند؛ و شرايط پرداخت كننده را در نظر بگيرد و او نيز به نيكى ديه را به ولىّ مقتول بپردازد و مسامحه نكند)؛ اين، تخفيف و رحمتى است از ناحيه پروردگار شما. و كسى كه بعد از آن، تجاوز كند، عذاب دردناكى خواهد داشت. (178)

و قصاص، براى شما مايه حيات و امنيت است، اى صاحبان خرد! شايد پرهيزكارى پيشه كنيد. (179)

بر شما مقرر شده: «هنگامى كه مرگ يكى از شما فرارسد، اگر چيز ارزشمندى [مالى‌] از خود به جاى گذارده، براى پدر و مادر و خويشاوندان، بطور شايسته وصيّت كند. اين وظيفه‌اى است بر پرهيزگاران» (180)

و هركس بعد از شنيدنش آن را تغيير دهد، گناه آن، بر همان كسانى است كه آن وصيّت را تغيير مى‌دهند؛ كه خداوند، شنوا و داناست. (181)