و در زمين، كوههاى استوارى قرار داد تا شما را نلرزاند؛ و نهرها و راههايى ايجاد كرد، تا به مقصدتان راه يابيد. (15)

و نيز علاماتى قرار داد؛ و شب هنگام بوسيله ستارگان راه خود را مى‌يابند. (16)

آيا كسى كه مى‌آفريند، همچون كسى است كه نمى‌آفريند؟! آيا متذكّر نمى‌شويد؟! (17)

و اگر نعمتهاى خدا را بشماريد، هرگز نمى‌توانيد آنها را احصا كنيد؛ خداوند آمرزنده و مهربان است. (18)

خداوند آنچه را پنهان مى داريد و آنچه را آشكار مى‌سازيد، مى‌داند. (19)

معبودهايى را كه غير از خدا مى‌خوانند، چيزى را نمى‌آفرينند؛ بلكه خودشان هم آفريده شده‌اند. (20)

آنها مردگانى هستند بى جان؛ و نمى‌دانند عبادت كنندگانشان چه زمانى بر انگيخته مى‌شوند؟! (21)

معبود شما معبودى يگانه است؛ امّا كسانى كه به آخرت ايمان نمى‌آورند، در حالى كه مستكبرند دلهايشان حق را انكار مى‌كند. (22)

بى ترديد خداوند از آنچه پنهان مى‌دارند و آنچه آشكار مى‌سازند باخبر است؛ او مستكبران را دوست نمى‌دارد. (23)

و هنگامى كه به آنها گفته شود: پروردگار شما چه نازل كرده است؟ مى‌گويند: «اينها افسانه‌هاى پيشينيان است.» (24)

آنها بايد روز قيامت، بار گناهان خود را بطور كامل بر دوش كشند؛ و همچنين سهمى از گناهان كسانى كه بخاطر جهل، گمراهشان مى‌سازند. بدانيد آنها بار سنگين بدى بر دوش مى‌كشند! (25)

كسانى كه قبل از ايشان بودند نيز مكر و توطئه كردند؛ ولى خداوند شالوده زندگى آنها را از اساس ويران كرد؛ و سقف از بالاى سرشان بر آنها فرو ريخت؛ و عذاب الهى از جايى كه نمى‌دانستند و انتظار نداشتند به سراغشان آمد. (26)