آنها بارهاى سنگين شما را به شهرى حمل مى‌كنند كه خودتان جز با مشقّت زياد، به آن نمى‌رسيديد؛ پروردگارتان به يقين رئوف و مهربان است. (7)

همچنين اسبها و استرها و الاغها را آفريد)، تا بر آنها سوار شويد و زينت شما باشد؛ و چيزهايى مى‌آفريندكه نمى‌دانيد. (8)

و بر خداست كه راه راست را به بندگان نشان دهد؛ امّا بعضى از راهها بيراهه است. و اگر خدا مى‌خواست، همه شما را به اجبار هدايت مى‌كرد؛ ولى هدايت اجبارى ارزش ندارد). (9)

او كسى است كه از آسمان، آبى فرستاد، كه هم از آن مى‌نوشيد و هم گياهانى كه حيوانات خود را در آن به چرا مى‌بريد، از آن حاصل مى‌شود. (10)

خداوند با آن آب)، براى شما زراعت و زيتون و نخل و انگور، و از همه ميوه‌ها مى‌روياند؛ به يقين در اين، نشانه‌اى روشن از عظمت خدا براى انديشمندان است. (11)

او شب و روزو خورشيد و ماه را مسخّر شما ساخت؛ و ستارگان نيز به فرمان او مسخّر و در خدمت شما هستند؛ در اين نيز، نشانه‌هايى است از عظمت خدا، براى گروهى كه مى‌انديشند. (12)

و همچنين، مخلوقاتى را كه در زمين به رنگهاى گوناگون آفريده نيز مسخّر و در خدمت شما قرار داد؛ در اين، نشانه روشنى است براى گروهى كه متذكّر مى‌شوند. (13)

او كسى است كه دريا را مسخّر شما ساخت تا از آن، گوشت تازه بخوريد؛ و زيورى كه آن را بر خود مى‌پوشانيد همچون مرواريد از آن استخراج كنيد؛ و كشتيها را مى‌بينى كه سينه دريا را مى‌شكافند تا شما به تجارت بپردازيد و از فضل خدا بهره گيريد؛ شايد شكر او را به جاى آوريد. (14)