آيا كسى كه مى‌داند آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده حق است، همانند كسى است كه نابيناست؟! تنها خردمندان متذكّر مى‌شوند. (19)

همان كسانى كه به عهد الهى وفا مى‌كنند، و پيمان را نمى‌شكنند؛ (20)

و كسانى كه پيوندهايى را كه خدا دستور به برقرارى آن داده، برقرار مى‌دارند؛ و از پروردگارشان مى‌ترسند؛ و از بدى حساب روز قيامت بيم دارند؛ (21)

و كسانى كه براى جلب رضاى پروردگارشان شكيبايى مى‌كنند؛ و نماز را برپا مى‌دارند؛ و از آنچه به آنها روزى داده‌ايم، پنهان و آشكار، انفاق مى‌كنند؛ و با حسنات، سيّئات را برطرف مى‌سازد؛ سرانجام نيك سراى آخرت، از آن آنهاست. (22)

همان باغهاى جاويدان بهشتى كه همراه پدران و همسران و فرزندان صالحشان، وارد آن مى‌شوند؛ و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى‌گردند؛ (23)

و به آنان مى‌گويند: سلام بر شما بخاطر صبر و استقامتتان! چه نيكوست سرانجام سراى جاويدان! (24)

آنها كه‌عهد الهى را پس از محكم كردن مى شكنند، و پيوندهايى را كه خدا دستور به برقرارى آن داده قطع مى‌كنند، و در روى زمين فساد مى‌نمايند، براى آنهاست لعنت و دورى از رحمت الهى)؛ و مجازات سراى آخرت! (25)

خدا روزى را براى هر كس بخواهد گسترده مى‌سازد، يا تنگ مى‌گيرد ولى آنها [كافران‌] به زندگى دنيا، شاد و خوشحال شدند؛ در حالى كه زندگى دنيا در برابر آخرت، جز متاع ناچيزى نيست. (26)

كسانى كه كافر شدند مى‌گويند: «چرا نشانه و معجزه) اى از پروردگارش بر او نازل نشده است؟!» بگو: «خداوند هر كس را بخواهد گمراه، و هر كس را كه بازگردد، به سوى خودش هدايت مى‌كند.» (27)

همان كسانى كه ايمان آورده‌اند، و دلهايشان به ياد خدا مطمئن و آرام است؛ آگاه باشيد، تنها با ياد خدا دلها آرام مى‌گيرد. (28)