دعوت حق و دعاى مستجاب از آن اوست؛ و كسانى را كه مشركان غير از او مى‌خوانند، هرگز به دعوت آنها پاسخ نمى‌گويند. آنها همچون كسى هستند كه كفهاى دست خود را به سوى آب مى‌گشايد تا آب به دهانش برسد، و هرگز نخواهد رسيد. و دعاى كافران، جز در ضلال و گمراهى نيست. (14)

كسانى كه در آسمانها و زمين هستند از روى اختيار يا اجبار- و همچنين سايه‌هايشان- هر صبح و شام براى خدا سجده مى‌كنند. (15)

بگو: «چه كسى پروردگار آسمانها و زمين است؟» بگو: خداوند يگانه! سپس بگو: «آيا خدايانى غير از او براى خود برگزيده‌ايد كه حتى مالك سود و زيان خود نيستند تا چه رسد به شما؟)!» بگو: «آيانابينا و بينا يكسانند؟! يا ظلمتها و نور برابرند؟! آيا آنها همتايانى براى خدا قرار دادند بخاطر اين‌كه آنان همچون خدا آفرينشى داشتند، و اين آفرينشها بر آنها مشتبه شده است؟!» بگو: «خدا آفريننده همه چيز است؛ و اوست يكتا و حاكم بر همه چيز.» (16)

خداوند از آسمان آبى فرو فرستاد؛ و از هر درّه و رودخانه‌اى به اندازه آنها سيلابى جارى شد؛ سپس سيلاب بر روى خود كفى حمل كرد؛ و همچنين از آنچه در كوره‌ها، براى به دست آوردن زينت آلات يا وسايل زندگى، آتش بر آن مى‌افروزند، كفهايى مانند آن به وجود مى‌آيد- خداوند براى، حق و باطل چنين مثالى مى‌زند- سرانجام كفها به بيرون پرتاب مى‌شوند، ولى آنچه به مردم سود مى‌رساند [آب يا فلزّ خالص‌] در زمين مى‌ماند؛ خداوند اينچنين مثال مى‌زند! (17)

براى آنها كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردند، پاداش نيكو است؛ و كسانى كه دعوت او را اجابت نكردند، آنچنان در وحشت عذاب الهى فرو مى‌روند، كه اگر تمام آنچه در روى زمين است، و همانندش، از آن آنها باشد، همه را براى رهايى از عذاب فديه مى‌دهند. ولى از آنها پذيرفته نخواهد شد. براى آنها حساب بدى است؛ و جايگاهشان جهنم، وچه بد جايگاهى است! (18)